Er is maar één manier... - Marco Versluis
1 reactieEchte noodgevallen zijn zeldzaam, complex en levensgevaarlijk. Complex omdat er zoveel meer bij komt kijken dan alleen een verbandje. Vaak zijn er meerdere vitale systemen aangetast of opengebroken. Systemen de elkaar dan ook weer beïnvloeden en samen dus een verwarrend klinisch beeld geven. Dit alles creëert een hooggespannen setting waarbij adrenaline ook bij de dokter in hoge dosis circuleert. Want als het misgaat, is het gevolg ook nog eens desastreus. Vanwege de zeldzaamheid is er maar één manier om ons hierop voor te bereiden: trainen.
Dit soort trainingen hebben we overgenomen van de vliegtuigwereld, nou ja, overgenomen èn eigengemaakt. Er is een structurele benadering van alle problemen met vakgebonden handigheidjes, een ABC en allerlei andere afkortingen om deze stressvolle situaties op te lossen. Nog niet zolang geleden mocht ik zelf een dergelijke training doen, de Management of Obstetric Emergencies and Trauma (MOET)-cursus. Met trillende handjes en klotsende oksels heb ik mij erdoorheen gewerkt.
Deze week mocht ik als trainer de cursus eens van de andere kant bekijken. En aangezien ik nu zelf A, B en C stabiel was kon ik op mijn gemak observeren hoe anderen deze cursus doorliepen.
Indrukwekkend. Naast gezonde spanning was er een bijzonder steile leercurve. Binnen no time maakten de deelnemers zich alle vaardigheden eigen. Na twee dagen stonden er geheel andere dokters. Dokters waarin ik het volste vertrouwen heb dat ze een calamiteit aankunnen. Zeldzame spoedgevallen kunnen dus wel ernstige gevolgen hebben, maar gelukkig hebben we een manier op ons erop voor te bereiden: oefenen.
Marco Versluis
W. van der Pol
Ziekenhuisapotheker, Delft
Ik heb ervaren wat acute zorg is. Geen zorgpaden, vaak geen richtlijnen, maar acuut handelen. Veel artsen zijn daar goed in. Niet aankijken of afwachten, maar handelen. Bij complexe acute zorg wordt een team geformeerd, en binnen dat team zijn er sup...erdokters noem ik ze maar, met meer durf. De heroisch handelende artsen. Zij redden levens, zoals in mijn geval. Voor mij is dat een bijzonder stukje zorg, dat in de polemieken over de Geondheidszorg te weinig aandacht krijgt. Een trainig is misschien niet zo zeer een les, alswel een selectie van de helden in de zorg, de doorpakkers.