Een exploderend ei

De zaal is gevuld met meisjes en jonge vrouwen tussen 12 en 17 jaar, en een groep vrouwelijke docenten. Het is een rumoerige en gezellige boel, en er hangt een gezonde spanning in de zaal. Ik ben gevraagd om bij een lokale private middelbare school les te geven over menstruatie, de vrouwelijke cyclus en hygiënemiddelen.

Seksuele educatie is hier in het Midden-Oosten zeer beperkt en zulke presentaties zijn progressieve stappen om deze onderwerpen toegankelijker te maken. Naast mijn lezing wordt een initiatief gelanceerd om arme vrouwen te ondersteunen met betrekking tot het stigma rond menstruatie. Binnen een aantal culturen wordt de menstruerende vrouw als ‘onrein’ gezien. Ze kan/mag dan niet deelnemen aan dagelijkse activiteiten zoals naar school gaan of werken. Zeker in de omringende landen van de Verenigde Arabische Emiraten kan dit grote consequenties hebben voor meisjes en vrouwen. Jonge vrouwen lopen leerachterstand op, of verlaten zelfs het onderwijs, en als ze al werken betekent niet aanwezig zijn, geen geld en soms ook geen eten. Een ander probleem voor deze armere vrouwen is de aanschaf van de vaak relatief dure maandverbandproducten.

Samen met de lokale Lions-vereniging is een nobel initiatief opgezet, om samen met de studenten een actie te ondernemen. Ze willen betaalbare hygiëneproducten fabriceren en gratis distribueren aan arme vrouwen. Zo leren de bevoorrechte kinderen van deze private school over de omstandigheden waar leeftijdsgenoten in andere gebieden en landen mee te maken hebben. Met de gezamenlijk opgezette actie leren ze tevens een concrete bijdrage te leveren aan het probleem. En daarnaast er is er natuurlijk voor henzelf de biologische voorlichting. Ik vind het fijn om hieraan een bijdrage te kunnen leveren met educatie.

Ter voorbereiding zit ik in de docentenkamer en neem nog even mijn slides door. Een jonge docente van rond de dertig komt naast me zitten en kijkt met me mee naar de slides. Na een paar minuten zit ze steeds aandachtiger te kijken en mee te lezen, dan schraapt ze haar keel. ‘Doctor mag ik u wat vragen?’ Er is verder niemand aanwezig maar toch schuift ze haar stoel nog wat dichter tegen die van mij aan. Met rode wangen vraagt ze ‘Is het maandelijks bloeden geen exploderend ei?’ Ik bedenk me ineens dat deze onderwijssessie misschien niet alleen handig is voor de leerlingen…