Klaagster heeft een klacht ingediend tegen een anesthesioloog die bij haar anesthesie heeft toegediend ten behoeve van een schouderoperatie. Klaagster maakt de anesthesioloog meerdere verwijten, waaronder onheuse bejegening; handelen in strijd met de professionele standaard door geen preoxygenatie toe te passen bij de anesthesie; handelen in strijd met de gemaakte afspraken en zonder nader overleg een plexusblok toepassen en gebrekkige communicatie.
Een kinderoncoloog meldde bij Veilig Thuis dat de ouders van een jongen met een hersentumor de ‘standaard potentieel curatieve behandeling’ waarschijnlijk zouden weigeren. Was die melding terecht? Gisteren vond de zitting bij het Centraal Tuchtcollege plaats.
In februari 2021 treft de politie het overleden lichaam van een man aan, waarna een forensisch arts de lijkschouw uitvoert. Hij is ervan overtuigd dat het om een natuurlijke dood gaat door een geruptureerd aneurysma.
Klager heeft zich met rug- en beenklachten tot de huisartsenpraktijk gewend, waar hij te woord is gestaan door de assistente. Zij heeft hem geadviseerd pijnstillers te nemen tegen de pijn. Na een week belde klager met de praktijk en sprak opnieuw de assistente. Zij vertelde dat de huisarts naar de rug en benen van klager zou kijken als hij naar de praktijk zou komen.
Tijdens een woninginbraak bij een huisarts worden juwelen gestolen. De huisarts verdenkt de dochter van een patiënte met wie hij ook een vriendschappelijke relatie heeft naast de arts-patiëntrelatie. De vriendschap met patiënte beëindigt hij als hij de dochter van patiënte verdenkt van de woninginbraak. Patiënte vat dit echter op als een beëindiging van de behandelrelatie en stapt naar het Regionaal Tuchtcollege (RTG) Amsterdam. Ze verwijt de huisarts onder andere dat hij de behandelovereenkomst onjuist en eenzijdig heeft opgezegd en dat hij het medisch beroepsgeheim heeft geschonden.
Klager is ongeveer twee jaar blootgesteld geweest aan rioolgassen in zijn woning en wil daarvoor schadevergoeding. In opdracht van klagers rechtsbijstandsverzekeraar heeft de huisarts een advies (deskundigenrapportage) uitgebracht over de relatie tussen deze blootstelling en de gestelde gezondheidsschade. De huisarts concludeert dat die relatie er niet is.
Klager is van mening dat de huisarts zijn medische problemen heeft onderschat, dan wel zich onvoldoende heeft ingespannen voor een deugdelijke behandeling. Het gaat om obstipatie en problemen met een stoma, en het negeren van een allergische reactie op een specifieke vorm van een voorgeschreven medicijn.
Klager is de vader van een 7-jarige dochter en heeft een klacht ingediend tegen de huisarts omdat zij zonder toestemming van klager als gezaghebbend ouder zijn minderjarige dochter heeft onderzocht en behandeld. Klager verwijt de huisarts dat zij haar bevindingen op een onjuiste wijze heeft opgenomen in het medisch dossier.
Een vrouw en haar partner wenden zich in 2017 tot een gynaecoloog omdat zij in aanmerking willen komen voor een vruchtbaarheidsbehandeling. Nadat een medisch maatschappelijk werker hun sociale situatie in kaart heeft gebracht, wordt het stel in mei 2019 verteld dat er is besloten om niet aan een vruchtbaarheidsbehandeling mee te werken.
De psychiater heeft op verzoek van het UWV een rapport opgesteld over klaagster. Het onderzoek betreft een vraagstelling ter beoordeling van de arbeids(on)geschiktheid van klaagster.
Klagers in deze zaak zijn de ouders van een minderjarig meisje. Zij hebben een klacht ingediend tegen een neuroloog die een melding bij Veilig Thuis heeft gedaan. De vader van het meisje heeft basic life support toegepast bij het meisje nadat zij een wegraking kreeg. Hierna is zij met spoed opgenomen op de kinderintensivecare.
Een SCEN-arts legt in augustus 2022 een bezoek af aan een vrouw in een verzorgingshuis die bij haar huisarts een euthanasieverzoek, heeft ingediend bij haar huisarts. De vrouw is daar opgenomen wegens gedragsproblemen door vasculaire dementie – thuis wonen bij haar wettelijke echtgenoot ging niet meer.
De echtgenoot van een overleden patiënte heeft een klacht ingediend tegen een cardiothoracaal chirurg die betrokken was bij de behandeling van zijn vrouw. Patiënte stond vanwege cardiale problematiek onder controle bij een cardioloog. Haar lichamelijke conditie verslechterde, waarna bij controle een operatie noodzakelijk bleek.
Het tuchtcollege in Den Bosch heeft een klacht over seksueel grensoverschrijdend gedrag tegen een huisarts uit Brunssum ongegrond verklaard. De huisarts werd eerder door de strafrechter veroordeeld tot drie jaar cel en een beroepsverbod van vijf jaar vanwege de verkrachting van drie patiënten, en vorige week legde ook de inspectie hem met onmiddellijke ingang een beroepsverbod op.
In deze zaak gaat de arts in hoger beroep tegen de uitspraak van het Regionaal Tuchtcollege ’s-Hertogenbosch, omdat hij de maatregel die het RTG hem oplegde te zwaar vindt. Maar ook de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ), die zich niet kan vinden in de bijzondere voorwaarden die het RTG heeft verbonden aan de voorwaardelijke schorsing van de arts, kaart dit aan bij het Centraal Tuchtcollege.
Klager is een werkgever die een klacht heeft ingediend tegen de bedrijfsarts die betrokken is geweest bij de begeleiding van zijn ex-werkneemster. De bedrijfsarts heeft na afronding van de verzuimbegeleiding van de werkneemster een e-mail naar haar verstuurd waarin hij uitspraken over de werkgever doet. Deze e-mail is door de ex-werkneemster in een ontbindingszaak jegens de werkgever ingebracht.
De klacht is ingediend door een organisatie voor mensen met een handicap, chronische ziekte of een andere beperking. De organisatie had via een overeenkomst de huisartsenzorg voor de cliënten ondergebracht bij een reguliere huisartsenpraktijk. Als praktijkhouder daarvan had de beklaagde huisarts in verband met zijn naderende pensioen de overeenkomst opgezegd.
Eerder veroordeelde de rechtbank een huisarts tot een gevangenisstraf en beroepsverbod vanwege verkrachting van patiënten. Omdat het hoger beroep in die zaak nog loopt, kon hij blijven werken. Nu heeft de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) de huisarts alsnog gedwongen zijn beroep onmiddellijk neer te leggen.
‘Een onjuiste of gemiste diagnose kan iedere arts overkomen’, schrijft het Regionaal Tuchtcollege (RTG) Amsterdam, ‘en leidt in de meeste gevallen tot hooguit een waarschuwing.’
Als klaagster zich ziek meldt, vraagt haar bedrijfsarts aan beklaagde, een verzekeringsarts, een onafhankelijke arbeidsgeneeskundige beoordeling uit te voeren. Nadat dit gebeurd is, vindt een aantal specialistische onderzoeken plaats en een belastbaarheidsonderzoek.
Soms gaat er bij de behandeling van kinderen iets fout, denk bijvoorbeeld aan objectieve informatieverstrekking aan of de toestemming van de ouder. Een analyse van tuchtzaken rond minderjarige patiënten levert een aantal leerpunten op.
Klaagster is de voormalig werkneemster van een bekende Nederlander (hierna: X). X heeft een behandelrelatie gehad met beklaagde, een chirurg. Daarnaast waren X en beklaagde vriendinnen van elkaar. Beklaagde heeft op verzoek van X een verklaring opgesteld ten behoeve van een juridische procedure tussen X en klaagster.
Op 24 februari 2022 voert een huisarts een vasectomie uit bij een patiënt die geen reguliere patiënt is in zijn praktijk. Daarna onderhoudt hij via sms contact over het herstel. Twee dagen na de ingreep schrijft de eigen huisarts de patiënt de pijnstiller gabapentine voor vanwege gordelroos aan het hoofd en op 8 maart prednisolon vanwege een ontsteking van een zenuw op de plek van de gordelroos.
De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) dient een klacht in tegen een anesthesioloog/intensivist. De arts heeft in strijd met artikel 68 van de Geneesmiddelenwet offlabel enoximon voorgeschreven aan een patiënt met covid-19 in de thuissituatie. Ook heeft hij zich niet gehouden aan de zorgvuldigheidseisen die gelden voor het offlabel voorschrijven van geneesmiddelen.
Klaagster lijdt aan het ehlers-danlossyndroom (hierna: EDS), waardoor zij steeds minder mobiel wordt. Daarom heeft ze bij de gemeente een elektrische rolstoel en een gehandicaptenparkeerkaart (GPK) aangevraagd. Hierop heeft de gemeente beklaagde, werkzaam bij de GGD, gevraagd klaagster medisch te beoordelen en een sociaal-medisch advies op te stellen.
