De tas van Christof Smit

Wat hoort er bij een dokter? Een dokterstas natuurlijk. In GENIET elke keer een arts die vertelt waarom zijn of haar tas zo bijzonder is. Dit keer revalidatiearts Christof Smit die het liefst zijn congrestas uit 2014 om zijn schouder slingert.

Wie kent ze niet, die congrestassen uitpuilend van reclamemateriaal, pennen en gadgets? We selecteren het een en ander en de rest belandt zo in de prullenbak, meestal inclusief de tas zelf. ‘Fluttassen zijn het meestal’, stelt ook Christof Smit, revalidatiearts bij Reade Amsterdam. Maar niet zijn ‘eigen’ tas, die draagt hij nog dagelijks met plezier en trots. ‘In september 2014 was ik betrokken bij het internationaal congres van het NVDG (Nederlands-Vlaams Dwarslaesie Genootschap). Meer dan duizend deelnemers uit zestig landen kregen een mooi programma voorgeschoteld met de laatste kennis over dwarslaesie.

En ze kregen dus deze congrestas. De hele organisatie was veel meer werk dan ik vooraf dacht, maar geslaagd was het zeker. En ik draag de tas dus nog steeds met trots. Ons logo was een schot in de roos; de bloem is oranje en heeft de vorm van een ruggenmerg. De blaadjes hebben de Vlaamse kleuren. Het logo symboliseerde dus zowel het onderwerp als de samenwerking. Jammer genoeg heeft de tas een zwart-witlogo gekregen, dus voor deze foto krijg je het idee net niet helemaal mee.’

Christof gebruikt de tas niet alleen vanwege de goede herinnering. ‘Deze tas is precies wat ik hebben wil. Hij is namelijk ook heel praktisch. Het formaat is perfect voor mijn laptop en A4-papier. Hij heeft een apart vak voor sleutels en andere spulletjes waarvoor je niet op de bodem wil hoeven graaien. Bovendien is het een lichte maar toch sterke tas. Ik gebruik ’m nu bijna twee jaar best intensief. Ik woon in Abcoude en fiets elke dag naar Amsterdam, zo’n zestien kilometer heen en zestien weer terug. Mijn vorige tas bond ik achterop m’n fiets, maar met m’n laptop erin voelde dat in Amsterdam toch niet echt veilig. Deze tas slinger ik om m’n schouder en daar zit ie prima!’.

Wie is Christof Smit?

‘Ik werk bij Reade Amsterdam als revalidatiearts in een gespecialiseerd team dat mensen die revalideren na een dwarslae helpt om weer hun zelfstandigheid terug te winnen. Daarnaast ben ik opleider en ik hoop na deze zomer te promoveren. Mijn onderzoek richt zich op de effecten van elektrostimulatie van gluteaal- en hamstringspieren van mensen met een dwarslaesie op de zitdruk. Omdat deze spieren niet meer gebruikt worden en de patiënten daar geen pijn voelen, is het zitvlak enorm gevoelig geworden voor doorzitwonden. Met de elektrostimulatie maken we de spieren in het zitvlak ­gezonder, zodat we
decubitus op het zitvlak helpen voor­komen. Bij Reade zijn we al gestart met deze therapie en ik hoop dat mijn promotieonderzoek aanleiding geeft tot navolging. Decubitus is ernstig. Het kan mensen lang uit hun revalidatieproces halen en soms zelfs meer dan de dwarslaesie zelf een normaal leven belemmeren.’

Saskia Ridder