Verslikt in een brok vlees

Gezien

Een gezonde Nederlandse man van 19 jaar was in de zomer van 2012 op vakantie in de Verenigde Staten. Vroeger is hij behandeld voor astma, eczeem en koemelkallergie. Patiënt wist dat hij licht allergisch was voor noten en kiwi’s, wat zich uitte in tintelingen van de tong. Na het eten van een stuk vlees – mogelijk gebakken in notenolie – kon hij nauwelijks meer eten of drinken. In een lokaal ziekenhuis in een Navajo-reservaat zonder scopiefaciliteiten werd in eerste instantie gedacht aan het steakhouse syndroom: voedselimpactie door te gulzig eten. Intraveneuze toediening van glucagon leek tijdelijk verbetering te geven.(1) De volgende dag kwamen de passageklachten in alle hevigheid terug. Daarop is de man naar het Flagstaff Medical Center in Arizona gegaan. Daar is direct een gastroscopie gedaan waarbij een brok vlees uit de distale oesofagus is verwijderd (figuur 1). De behandelend gastro-enteroloog vond het beeld verdacht voor eosinofiele oesofagitis (EO) (figuur 2). Deze diagnose is histologisch bevestigd. Hij werd direct behandeld met fluticason 2 keer per dag 500 microgram. Hij moet dit in de mond sprayen en doorslikken. Nadien mag hij een half uur niet meer eten of drinken, zodat de fluticason kan inwerken op het slijmvlies van de oesofagus. Daarnaast kreeg hij een keer daags 20 mg pantoprazol. Achteraf bleek dat de patiënt in de afgelopen jaren vaker klachten heeft gehad van dreigende voedselimpactie. Hij loste dit dan zelf op door water te drinken. Voor hem was dit geen reden om naar de huisarts te gaan.

EO wordt de afgelopen jaren veel vaker gediagnostiseerd.(2) Bij een groot deel van de patiënten is net als bij deze jongeman sprake van een allergische aandoening in de voorgeschiedenis, zoals astma of een voedselallergie. Topische behandeling met corticosteroïden is de voorkeursbehandeling van EO.(3 4) Behandeling met protonpompremmers heeft alleen zin als er naast EO ook aanwijzingen zijn voor refluxoesofagitis. Behandeling met een dieet is zelden succesvol.(3 5)

Het is belangrijk dat huisartsen EO onderkennen. De ziekte moet vooral overwogen worden bij jonge mensen, met name mannen, met een atopische predispositie die zich melden met dysfagie of een vastzittende voedselbrok.(6 7) Om de diagnose te bevestigen is een gastroscopie noodzakelijk waarbij biopten moeten worden genomen van de oesofagus.

Erik Wabeke, huisarts

contact

devenne@gmail.com

cc: redactie@medischcontact.nl

Heeft u ook een interessante casus voor deze rubriek?

Stuur tekst (max. 300 woorden) en beeld naar redactie@medischcontact.nl

Voetnoten:

1. Marks WM, Lousteau RJ. Glucagon and Esophageal Meat Impaction. Arch Otolaryngol 1979; 105: 367-8.
2. Dellon ES, Liacouras CA. Advances in clinical management of eosinophilic esophagitis. Gastroenterology 2014; 147: 1238-54.
3. Hiremath GS, Hameed F, Pacheco A, et al. Esophageal food impaction and eosinophilic Esophagitis: a retrospective study, systematic review, and meta-analysis. Dig Dis Sci 2015; 60: 3181-91.
4. Helou EF, Simonson J, Arora AS. 3-yr-follow-up of topical corticosteroid treatment for eosinophilic esophagitis in adults. Am J Gastroenterol 2008; 103: 2194-9
5. Rhijn BD van, Vlieg-Boerstra BJ, Versteeg SA, et al. Evaluation of allergen-microarray-guided dietary intervention as treatment of eosinophilic esophagitis. J Allergy Clin Immunol. 2015; 136: 1095-77.
6. Thijs WJ, Koornstra JJ, Karrenbeld A, Limburg AJ. NTvG 2005; 149: 653-6.
7. Quartero AO, Bartelink ME. Slik- en passageklachten. Huisarts en Wetenschap 2012; 55: 360-3.