Huisarts had moeten doorvragen
7 reactiesBij patiënte was, als gevolg van een zeldzaam en gecompliceerd ziektebeeld met vage en medisch moeilijk objectiveerbare klachten en een atypisch klachtenverloop, het stellen van de juiste diagnose aanzienlijk bemoeilijkt. Huisarts heeft hierbij naar eigen zeggen geen alarmsymptomen waargenomen en evenmin een zogenoemd ‘niet-pluisgevoel’ gehad. De (meta-)communicatie van verweerder met patiënte en klager was echter niet goed en grondig genoeg geweest. Met name de aanhoudende en progressieve pijn- en vermoeidheidsklachten hadden voor de huisarts eerder reden moeten zijn om meer door te vragen. Bovendien had een spoedverwijzing moeten plaatsvinden. Het tuchtcollege waarschuwt de huisarts omdat al met al een actievere houding op zijn plaats was geweest.
M. Vasbinder
medico familiar e comunitario, 03725 TEULADA ALIC Spanje
Dank je collega Rensing. Soms ben ik wat ironisch. Overigens is juist het TOS een goed onderwerp voor de klinische les. De oorzaak is in het merendeel van de gevallen geen kanker, maar een trauma, overbelasting, zwangerschap, een extra rib... Dat kan... uit de anamnese naar voren komen. Is er onzekerheid, maak dan altijd die Thorax-foto, een mijns inziens uitermate simpele diagnostisch test.
Nu heb ik makkelijk praten, dat ik in mijn praktijk altijd een röntgen-apparaat had staan en een directe lijn had met een röntgenoloog. Dat alles zonder wachttijd.
M. Vasbinder
medico familiar e comunitario, 03725 TEULADA ALIC Spanje
Collega Rensing heeft gelijk. Uit de volgende zinsnede mag ik natuurlijk niet de conclusie trekken, dat patiënte 8 jaar niet ziek is geweest, maar misschien wel, dat ze niet ernstig ziek is geweest:
"Dit geldt met name ook omdat patiënte het spreeku...ur in de daaraan voorafgaande jaren (sinds 2004) nagenoeg nooit had bezocht – verweerder gaf ter zitting aan patiënte eigenlijk niet te kennen". Ben ik dyslectisch misschien?
Ook het oorstel om een klinische les te geven, zoals bijvoorbeeld, de NEJM dat elke week doet, is wat overhaast. Hoewel ik het persoonlijk altijd prettig vind, iets te leren, geldt dat misschien niet voor andere collegae. Waarvoor mijn excuus. Neen, dan is het beter een straf te geven voor een gemiste diagnose naar aanleiding van een zeer zeldzaam voorkomend klachtenpatroon. Lang leve de roulette. "Rien ne va plus, de onschuld is niet meer van U".
Jos Rensing
huisarts, den Haag
Collega Vasbinder heeft zeker ook gelijk: Het CTG heeft een lage zorgconsumptie in de voorafgaande jaren inderdaad meegewogen in haar oordeel.
Ik ben ook hartstikke voor permanente educatie in welke vorm dan ook. Ik vind wel dat klinische lessen ove...r zeldzame ziektebeelden met atypische symptomen in de vroege fase weliswaar interessant zijn om te lezen, maar weinig zullen bijdragen aan een ander behandelbeleid van de lezer die dagelijks geconfronteerd wordt met een hooiberg atypische symptomen en straf kan krijgen als hij de ene speld er niet uitviste.
Jos Rensing
huisarts, den Haag
Collega Vasbinder stelt dat patiënte 8 jaar niet ziek is geweest. Ik lees dit niet in de uitspraak van het RTG Amsterdam. Daarin lees ik dat patiënte vanaf 2004 bij de huisarts was ingeschreven en in oktober 2012 voor het eerst klachten presenteerde ...die achteraf in samenhang met de uiteindelijke diagnose kan worden gebracht. Het RTG stelt niet dat zij in die acht jaren daarvoor geen andere ziektes zou hebben doorgemaakt. De RTG heeft dat waarschijnlijk ook helemaal niet onderzocht wegens ontbrekende relevantie voor haar oordeel. Het idee voor een klinische les doet mij denken aan het aanbod ooit tijdens een huisartsenpraatje van een kinderarts toen bacteriële meningitis nog wel eens voorkwam om huisartsen nog eens te informeren over de symptomen die daarbij horen. De aanwezige huisartsen boden hem toen aan twee weken alle kinderen met een dag koorts naar hem te verwijzen zodat hij zou kunnen uitmaken wie daarvan een bacteriële meningitis zou gaan ontwikkelen. Nou nee, dat was nu ook weer niet de bedoeling.
Bart Bruijn
Huisarts, STREEFKERK Nederland
Veroordeeld op 'metacommunicatie'. Collega huisartsen, lees eens.
En eerlijk, kent u zelf in uw praktijk niet zeker 2 patiënten, die in dit plaatje passen, maar die uiteindelijk geen longkanker hebben?
Verder vind ik het verwijt van 'niet voldoend...e actief' bij de assortie van wachttijden, waar n.b. achteraan is gebeld een gotspe! Wie koopt te weinig in?
Ondanks de waarschuwing zou ik dit wsch. niet beter hebben gedaan of gaan doen!.
De "metacommunicatie" komt m.i. dicht in de buurt van 'helderziendheid' en collega is veroordeeld voor de uiteindelijke uitkomst, die m.i. niet háár verwijtbaar was.
b.rens
huisarts n.p, Amsterdam
Dit is een aanmoediging om op patiënten met moeilijk objectiveerbare klachten en gesomatiseerd ongenoegen toch maar eens een flinke batterij diagnostiek op los te laten.
M. Vasbinder
medico familiar y comunitario, 03725 TEULADA ALIC Spanje
Bij het lezen van deze casus, gaan twee belletjes bij me rinkelen:
1-. Patiënte was eigenlijk in 8 jaar nooit ziek geweest, komt dan vele malen bij haar huisarts met "vage" veranderende klachten. Dit doet belletje één rinkelen
2-.Klachten veranderen... van plaats en intensiteit en vermoeidheid treedt op
Gezien de locatie van de klachten denk ik dan aan een Thoracic Outlet Syndrome (TOS), iets wat we niet veel zien in de praktijk en bovendien een draak met vele koppen is. Als je er aan denkt, is het een reden voor acute doorverwijzing, zeker gezien de al genoemde vermoeidheid. Zelf heb ik drie keer iets dergelijks gezien. Eenmaal een Pancoast en twee maal een andere longtumor. Vandaar misschien mijn tweede belletje.
De vraag is, of de huisarts kwalijk kan worden genomen, de ernst van deze klachten niet te hebben ingezien. Ik denk van niet en zou liever een uitspraak gezien hebben in de vorm van een klinische les voor allen. Misschien een idee voor de tuchtraad.