Familie krijgt geen kans om afscheid te nemen in verpleeghuis
1 reactieKlaagsters zijn de echtgenote en dochter van een patiënt die in het verpleeghuis is overleden. Verweerster werkt in het verpleeghuis als specialist ouderengeneeskunde. Patiënt was opgenomen aan het begin van de covidpandemie. Familie mocht alleen op bezoek komen als sprake was van een terminale patiënt.
Klaagsters zijn erg ontevreden over hoe de behandeling in het verpleeghuis is verlopen, met name over het gebrek aan communicatie. Volgens klaagsters was patiënt opgenomen vanwege zijn valgevoeligheid en niet omdat hij terminaal was.
Dat patiënt na zo’n korte tijd ineens volkomen onverwacht is overleden en de familie nooit de kans heeft gehad om afscheid te nemen, is voor klaagsters moeilijk te verwerken. Het RTG heeft de klacht ongegrond verklaard, maar het CTG oordeelt dat de klacht gegrond is. Het heeft in aanmerking genomen dat er door de covidepidemie sprake was van lastige omstandigheden. Niettemin ging het om nalaten in een situatie van acute verslechtering bij een terminale patiënt. Waarschuwing.
I.A. op den Verstraten
Specialist Ouderengeneeskunde, Driebergen
Naam: Indrah op den Kelder - Verstraten
Volgens het centraal tuchtcollege ging het hier om nalatigheid in een situatie van acute verslechtering bij een terminale patiënt. Medisch inhoudelijk kan ik dat op basis van deze tekst nu natuurlijk niet beoo...rdelen. Wel ervaar ik opnieuw het beklemmende gevoel van die tijd en overlap van een meegemaakte situatie met deze casus. Had ik daarvoor ook persoonlijk aangesproken kunnen worden, terwijl ik niet anders kon en mocht dan het instellingsbeleid volgen? Ik werkte als aios, in die tijd dat verpleeghuizen op slot gingen. Ik gaf zorg aan een zeer kwetsbare patiënte, die vermoedelijk een korte levensverwachting had van geschatte enkele weken, maar die op dat moment niet stervende was in de enge zin van het woord. En dus mocht de wanhopige, smekende dochter niet op bezoek komen. En wie moest dat aan haar vertellen? Juist. Ik had frequent contact met dochter, deed mijn uiterste best voor de patiënte, maar voelde me verscheurd. ‘Gelukkig’ ging de conditie van patiënte enige tijd later verder achteruit, en kon dochter haar in de armen sluiten.
[Reactie gewijzigd door Kelder Verstraten, Indrah op den op 05-02-2023 06:55]