Feministische benadering van kanker noodzakelijk

Wereldwijd overlijden 2.3 miljoen vrouwen vroegtijdig aan kanker. Daarvan kunnen 1.5 miljoen sterfgevallen worden voorkomen als er veel meer wordt ingezet op een feministische benadering van kanker. Deze oproep doet de Lancet Commission ‘women, power and cancer’, een commissie die streeft naar verbetering van het gezondheidsbeleid rondom vrouwen en kanker.

Een van de tien aanbevelingen die zij doen is dan ook dat sekse en gender in alle kankergerelateerde richtlijnen meer specifieke aandacht krijgen. Ook roepen ze ertoe op dat meer vrouwen betrokken raken bij het onderzoek, de gezondheidszorg en leidinggevende functies binnen de kankerzorg.

Volgens de commissie kunnen vroegtijdige sterftes bij vrouwen voorkomen worden door het beter aanpakken van de risicofactoren en het vroegtijdig opsporen van kanker, specifiek gericht op vrouwen. Maar dat dit onvoldoende gebeurt, komt volgens de commissie doordat ziekte en gezondheid van vrouwen met name is gericht op problemen rond de zwangerschap of het moederschap, en dus niet op ziekte door kanker.

Daardoor is er onder meer minder aandacht voor de gerichte aanpak van risicofactoren bij vrouwen, in vergelijking tot mannen. Volgens de commissie, bestaande uit een multidisciplinair gezelschap van onder meer sociologen, epidemiologen, economen en juristen, richt bijvoorbeeld de marketing van alcohol- en tabaksindustrie zich in toenemende mate specifiek op vrouwen, en zouden overheden daarop moeten ingrijpen. Daarnaast is het beïnvloeden van de vrouw-specifieke risicofactoren lastig doordat hierover nog te weinig bekend is. Zo roept de commissie op meer onderzoek te doen naar producten die met name vrouwen gebruiken, zoals borstimplantaten, producten die de huid lichter maken en ‘ontkroezers’.

Ook constateert de commissie dat vrouwen minder toegang hebben tot medische informatie, en tot goede gezondheidszorg, doordat zij gemiddeld lager zijn opgeleid en minder financiële middelen hebben. Bovendien stellen vrouwen in veel landen de behoeften van hun gezin boven hun eigen gezondheid, waardoor ze een beroep op de gezondheidszorg uitstellen.