Weg met de richtlijnenindustrie

Mevrouw Erbudak, voor wie ik veel respect heb omdat zij met haar holding het failliete Slotervaart Ziekenhuis heeft gered en er weer een financieel functionerende eenheid van heeft weten te smeden, legt in haar column de vinger op een groeiende zwerende wond (MC 33-34/2010: 1619): de richtlijnenindustrie. Op de werkvloer leidt dit ertoe dat een operatiezuster of een anesthesieassistent inmiddels niet meer wordt beoordeeld op het feit dat zij de dokter efficiënt kan helpen maar of zij snel met tien vingers blind kan typen. Managers, richtlijncontroleurs en beoordelaars moeten namelijk worden gevoed met data en wee de verpleegkundige die de computer niet continu goed bijhoudt. Bijdragen aan extra arbeidssatisfactie doet het voor zover ik merk niet.

Het feit dat er in de Nederlandse zorg nog zeker vier registratiesystemen (CTG-codes, ziekenfondsverwijskaarten van de huisartsen, FD-parameters en DBC’s) moeten worden bijgehouden voor de staatscontrole-organen, leidt ook niet direct tot meer efficiëntie. Gelukkig gaan de DOT’s nu meer transparantie brengen, of zou het DOT NOT worden? Wellicht moet het nieuwe kabinet als extra bezuinigingsmaatregel een deel van het staatsrichtlijnentoezicht op de zorg overhevelen naar het weer royaal aan zichzelf bonussen uitdelende (staats-)bankwezen?

Bij haar aantreden als ziekenhuisdirecteur zei mevrouw Erbudak: ‘Ik ben een dienstverlener in hart en nieren. Een ziekenhuis runnen is
ook dienstverlening’. Als alle zorgmanagers, ziekenhuisdirecteuren en controlerende richtlijninstanties zich deze stelling eigen zouden maken, was er al heel wat gewonnen. Ondertussen laten steeds meer Nederlanders zich in het buitenland behandelen, betaald met Nederlandse verzekeringspremies. Een groeiend exportproduct, maar niet één waar we als Nederlandse zorgverleners trots op moeten zijn (maar vanuit Europees integratiestandpunt,
vrije marktwerking- en patiëntenperspectief is deze extra keuzevrijheid natuurlijk louter toe te juichen).

kanton Bern, augustus 2010

dr. J.B. van Rijswijk, kno-arts en reconstructief aangezichtschirurg

• Meer brieven