Verhelderen, kwaliteit verbeteren en verwijzen

Het is zaterdagavond. Ik herinner me dat wij in mijn ouderlijk huis deze avond vaak met het hele gezin doorbrachten. Lezend, pratend, televisiekijkend. Iets lekkers bij de koffie. Naarmate wij, de kinderen, ouder werden, brachten we deze avonden steeds vaker door met vrienden en vriendinnen, vertrokken we na de koffie en de moorkop.
In mijn eigen gezin herhaalt zich de geschiedenis. De koffie ná het eten is vervangen door de olijven bij een glas wijn vóór het eten. Na 9 uur dunt het gezin uit en is er voor mij tijd om de week te overdenken en deze column te schrijven.

Mijn week stond in het teken van verhelderen, van kwaliteit verbeteren en van verwijzen. Met het managementteam van mijn bedrijf hebben we maandag stevig gediscussieerd over visie en missie, huisstijl, acquisitie en strategische allianties. Over onze positie dus, onze ambitie en onze uitstraling. Vrijdag hebben we dit met alle medewerkers doorgesproken en zelfs geoefend: hoe verhelder je aan elkaar en aan de klant wie je bent en waar je voor staat. Dinsdag heb ik een aantal spreekuurgesprekken gevoerd en de rest van de dag sociaal-medisch overleg (SMO) bijgewoond. Dat laatste is een overleg waar leidinggevenden met hun personeelsadviseur en hun bedrijfsartsadviseur overleggen over complexe (verzuim)problemen en/of over (verzuim)beleid van het bedrijf of de afdeling.
Niet toevallig hebben we in het SMO uitgebreid gesproken over de komende verwijsfunctie voor de bedrijfsarts. Ik heb nu al neergelegd dat ik van mijn mogelijkheid om te verwijzen naar de collega’s in de reguliere zorg, gebruik wil maken als ik inschat dat mijn verwijzing daadwerkelijk iets toevoegt bovenop of naast het handelen van de andere artsen. Dat impliceert dat ik vaak zal verwijzen naar en overleggen met de huisarts. En ook dat ik me zal beperken tot het gebied waar ik specialist in ben: de relatie tussen arbeid en gezondheid. En vooral dat ik uitsluitend op basis van medisch-inhoudelijke argumenten zal verwijzen.

Tijdens de spreekuren die dag kwam het verwijzen ook ter sprake. Mevrouw Van der Berg kwam mij melden dat zij mijn advies uit een eerder gesprek wilde aannemen en door mij wilde worden doorverwezen naar een psycholoog. Ik heb inmiddels de verwijsbrief geschreven, de huisarts is op de hoogte, de werkgever betaalt.
Mevrouw Roeters sprak ik omdat ik wilde weten of de verwijzing die ik tot stand had gebracht, het effect had dat we ervan verwachtten. De huisarts is gekend in de verwijzing en schrijft de medicatie voor. Hoewel mevrouw Roeters niet volledig inzetbaar is, hebben we in overleg met de leiding toch een aantal taken voor haar kunnen vinden. Ze is een deel van de dag in aangepast werk bezig en houdt zo structuur in haar bestaan. We lijken op de goede weg.

Op de dinsdag volgt een enerverende woensdag. Onze najaarsledenvergadering. Met belangrijke agendapunten. Als eerste een discussie over het belang van het opzetten van ons eigen kwaliteitsbureau, uitmondend in een geaccepteerde, daarvoor noodzakelijke contributieverhoging. Vervolgens de ophelderingscampagne: een groot professioneel opgezet communicatieplan, uit te voeren in 2004. Doel ervan is een juist beeld van de bedrijfsarts over te brengen bij het grote publiek. Uit de voorbereiding blijkt dat we intern nog eens goed moeten nagaan welk beeld we dan precies willen uitstralen. Tact en een rechte rug blijken kritische succesfactoren te zijn.
Een derde agendapunt betrof de verwijsfunctie. Vanuit ZN werd het contracteringsbeleid van de ziektekostenverzekeraars gepresenteerd. Zonder contract geen verwijzing. Dat moet dan via de arbodiensten, met de individuele bedrijfsarts, of zelfs via de NVAB. Donderdag hebben NVAB en NVVG als relatief nieuwe federatiepartners gebroederlijk de medewerkers van de KNMG mogen vertellen waar de verenigingen, de bedrijfsarts en de verzekeringsarts voor staan. Uit de positieve reacties mogen we opmaken dat ook in ‘eigen huis’ enige uitleg op z’n plaats was.

Verhelderen van onze positie door verbeteren van onze kwaliteit en het prudent uitoefenen van onze verwijsfunctie komen ten slotte samen in onze op 1 oktober gepresenteerde nieuwste richtlijn over arm-, schouder- en nekklachten. Bedrijfsarts, ontleen er je kracht aan!