Polisvoorwaarden onduidelijk over toegeven fouten

Artsen vinden dat de polisvoorwaarden van aansprakelijkheidsverzekeraars onduidelijkheid zaaien over het toegeven van fouten. De Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst (KNMG) pleitte onlangs in een overleg met de grootste verzekeraars van medische aansprakelijkheid voor meer ruimte om fouten toe te geven.

De afgelopen maanden ontstond er discussie over de vraag of de polisvoorwaarden van aansprakelijkheidsverzekeraars wel toestaan dat artsen fouten toegeven. Tegenstrijdige uitlatingen van verzekeraars droegen daaraan bij, aldus de KNMG, die daarom vroeg om een overleg met de verzekeraars.

Juridisch adviseur van de KNMG Johan Legemaate stelt in Medisch Contact van deze week dat open en eerlijke communicatie over klachten en fouten er juist toe kan leiden dat claims en procedures worden voorkomen. In de brochure ‘Arts en omgaan met fouten’ uit 2000 benadrukt de KNMG dat een arts die een fout heeft gemaakt, dit zo snel mogelijk met de patiënt moet bespreken. In het medisch onderwijs worden aan artsen vergelijkbare adviezen gegeven.

Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen het toegeven van fouten en het erkennen van aansprakelijkheid (schadevergoeding). Het eerste zouden artsen wel moeten kunnen doen, het tweede moeten zij laten, aldus Legemaate. Aansprakelijkheidsverzekeraars achten het toegeven van fouten binnen beperkte mate mogelijk. Ook de verzekeraars pleiten voor maximale openheid, maar betoogden in het overleg dat het door de KNMG gemaakte algemene onderscheid tussen fouten en aansprakelijkheid niet houdbaar is. De verzekeraars zien wel enige ruimte voor het erkennen van fouten door de arts, maar alleen in evidente gevallen, zoals bij links-rechtsverwisselingen of het achterlaten van operatiemateriaal.

De KNMG verwelkomt dit standpunt, maar meent dat de verzekeraars (door de formulering 'evidente fouten') de ruimte die de arts heeft, nog steeds beperkter formuleren dan in het belang van de arts-patiëntrelatie wenselijk is. Hierdoor blijft het risico bestaan dat tussen arts en patiënt openheid en communicatie onvoldoende centraal komen te staan. De arts moet naar de mening van de KNMG vrijelijk met de patiënt over fouten kunnen praten.

Kik hier voor de integrale standpunten van de KNMG en van het Verbond van Verzekeraars, die worden gepubliceerd in Medisch Contact van 11 juli 2003.