Pas op je tellen

Medisch specialisten zijn onderworpen aan de macht van het getal. In de loop der jaren hebben wij steeds meer boekhoudkundige vaardigheden moeten ontwikkelen en ook hebben we geleerd op onze tellen te passen. Helaas een bittere noodzaak, omdat er altijd wel partijen zijn die graag zien dat de macht van ons getal uitgeteld raakt. Want specialisten schijnen knap lastig te zijn. En gelukkig kunnen we dat nog steeds worden, als onze professionele belangen in het geding komen. Dan worden we knap én lastig.

Toch spreken veel getallen eigenlijk in ons voordeel. Dankzij onze professionele vaardigheden hebben we de gezondheidszorg op een kwalitatief hoog niveau kunnen houden, terwijl deze tegelijkertijd betaalbaar is gebleven, ondanks een sterk verhoogde vraag. Allerhande efficiencyverbeteringen komen uit onze koker en we bedenken nieuwe zorgpaden die meer structuur geven en vooral het ziekenhuisbezoek van onze cliënten ten goede komen.

Nieuwe (voorschrijf-)richtlijnen bewaken niet alleen de kwaliteit, maar ook de kosten onder het motto: goedkoop als het kan, duur alleen als het echt moet. Dit is vanuit maatschappelijke en economische motieven pure noodzaak. Een stokpaardje van mij is de stelling dat goede zorg ook goedkope zorg betekent. Simpelweg omdat wie weinig complicaties heeft, ook weinig hoeft te corrigeren en geen extra kosten hoeft in te calculeren. We werken dus aan verdere toename van de doelmatigheid op basis van harde cijfers en feiten. Dat zijn we gewend en we zouden ook niet anders willen.

Daarom valt het ook zo tegen dat minister Klink minder belang schijnt te hechten aan een solide cijfermatige en feitelijke onderbouwing van de maatregelen waarmee hij meent ons het leven zuur te moeten maken. Alsof we een stelletje stoute schoolkinderen zijn, beantwoordt hij onze inzet waarvan de resultaten niet helemaal in zijn straatje passen, niet met strafwerk, maar met strafkorting. Nu vind ik het logisch dat straf volgt als iemand écht naast het potje heeft geplast, maar in ons geval is deze eerder gebaseerd op wishful thinking en counting, dan op harde feiten en cijfers. En dan worden wij een beetje boos.

Gelukkig oordeelde de voorzieningenrechter ook zo in een procedure die we hadden aangespannen. Hij wees onze eis tot een voorlopige voorziening af op juridische gronden, maar liet in zijn vonnis duidelijk blijken dat in een bezwaarprocedure stevige cijfermatige onderbouwing van de kortingsmaatregel dringend gewenst is, wil het vonnis dan ook in het voordeel van de minister uitvallen. Wij luisteren goed naar het advies van de rechter en zijn in gesprek met de onafhankelijke NZa geweest, die deze maatregel moet uitvoeren. We hebben duidelijk gemaakt dat we een generieke maatregel die alle specialisten treft en een bezuiniging van 175 miljoen, pertinent blijven afwijzen, maar wel willen meewerken aan een differentiatie waarbij enkel de overschrijder betaalt.

Hopelijk wint nu de rede het van een onuitvoerbare wens en ziet men de logica in van het gezegde: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Willem van der Ham, algemeen voorzitter Orde van Medisch Specialisten