Pacemaker

Een van mijn vrienden is dierenarts, of arts voor kleine huisdieren en gezelschapsdieren zoals hij het zelf noemt. Zijn speciale belangstelling ging uit naar hartafwijkingen. Zo maakt hij zelf ecg’s bij zijn ‘patiënten’. Soms legt hij mij zo’n ecg ter beoordeling voor.

Toen ik nog in opleiding was tot cardioloog in het Academisch Ziekenhuis Groningen liet hij mij een ecg zien van een hond die volgens hem last had van hartfalen. De hond was kortademig en hield vocht vast. Op het ecg bleek dat er sprake was van een totaal AV-blok met een zeer langzaam ventriculair escaperitme. Bij navraag bleek de hond ook wel eens onderuit te gaan om daarna weer vrolijk verder te stappen.

De bevriende dierenarts vroeg mij of ik iets voor de hond kon betekenen. Het was duidelijk dat alleen een pacemaker soelaas zou kunnen bieden maar dat was niet eenvoudig. De eigenaar van de hond was bovendien niet kapitaalkrachtig zodat er geïmproviseerd moest worden.

Een van mijn opleiders, een cardioloog die zich met pacemakers bezighield, kon ik ervan overtuigen dat het zinvol was om de hond van een pacemaker te voorzien. Vervolgens lukte het om een tweedehands pacemaker bij de fabrikant te organiseren. De implantatie zou plaatsvinden in het experimentele dierenlaboratorium van het ziekenhuis. Mijn opleider vond het ook spannend en samen met de dierenarts, die de anesthesie zou verzorgen, zouden we met zijn drieën de hond van een pacemaker voorzien.

De anesthesie verliep uitstekend en wij begonnen met de operatie. Het plan was de thorax te openen, daarna het pericard en de pacemakerelektroden op het epicard te bevestigen. Toen het pericard werd geopend voltrok zich een onwezenlijk schouwspel. Het hart , verlost van zijn omknelling ontvouwde zich als een zeer grote pompoen en stopte ermee. Massage en extern pacen mochten niet meer baten.

Wij stonden beteuterd naar onze ‘patiënt’ te kijken maar moesten vaststellen dat hij de ingreep niet had overleefd. Mijn vriend de dierenarts ging het droeve nieuws aan de eigenaar van de hond vertellen die ons allen hartelijk bedankte voor de ongebruikelijke maar vergeefse moeite die we hadden gedaan om zijn hond te redden.

Dr. P.J.L.M. Bernink, cardioloog