Laatste nieuws
1 minuut leestijd
Praktijkperikel

Onderscheiden rolmodellen

Plaats een reactie

Op advies van mijn huisarts meldde ik me als 80-jarige collega bij een mij onbekende jonge neuroloog. Reden was een al zes maanden aanwezige, fluctuerende en uitstralende pijn in mijn rechter boven- en onderbeen. Behandelingen van fysiotherapeuten en het aanschaffen van rugsteunen hadden weinig effect gehad. Enige tabletjes paracetamol/codeïnefosfaat verzachtten de pijn tijdelijk en maakten deelname aan het sociale leven mogelijk.



Ik werd ontvangen door de coassistent, die de anamnese afnam, daarna het neurologisch onderzoek deed en haar bevindingen registreerde op de computer. Terwijl ik me aankleedde, besprak ze haar onderzoek met de neuroloog. Na enige tijd verschenen ze beiden in de onderzoekkamer en mocht ik me opnieuw uitkleden. Hij constateerde geen uitvalverschijnselen. Zijn conclusie was dat mijn diffuse klachten vaker in de ouderdom voorkwamen en vanzelf weer zouden verdwijnen. Verder onderzoek achtte hij niet nodig. Hij verwees mij voor verdere behandeling mijn huisarts. Op mijn opmerking dat ik er dus maar mee moest leren leven, reageerde hij bevestigend.



Omdat ik de indruk had dat mijn klachten niet ernstig werden genomen, besloot ik na enige aarzeling, tot een second opinion. Ik meldde mij in een ander ziekenhuis bij een oudere neuroloog, over wie ik positieve berichten had gehoord. Hij nam in aanwezigheid van de coassistente in alle rust zelf de anamnese af en deed zijn onderzoek. Hij besprak zijn op papier vastgelegde bevindingen met mij en achtte bloed­onderzoek en een MRI-scan noodzakelijk. Samen bekeken we later de fascinerende beelden en constateerden een duidelijke vernauwing van de rechter opening tussen L3 en L4, waar de wortel uittreedt. De stenosis werd veroorzaakt door wat botwoekering en een geringe prolaps van de nucleus pulposus ter plaatse. De neuroloog confronteerde mij allervriendelijkst met de mogelijkheid van verwijzing naar een meer agressieve of een meer behoudende neurochirurg en liet hoffelijk mij de keuze.


Het oriënterend consult met de neurochirurg volgde acht weken later.

Praktijkperikel anamnese
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.