Model voorspelt werkvermogen na kanker

Een model dat voorspelt hoeveel werk mensen aankunnen na behandeld te zijn voor kanker, dat stelde verzekeringsarts Peter van Muijen op. Hij promoveerde er 23 november op aan het VUmc.

De meerderheid van de patiënten die kanker overleven hervat binnen twee jaar na ziekmelding het werk. Toch melden zich jaarlijks ruim 4300 personen bij het UWV met nieuwe aanvragen voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering vanwege kanker. In de praktijk blijkt de beoordeling van de belastbaarheid van iemand die voor kanker is behandeld niet altijd eenvoudig. Het lukt een werknemer niet altijd terug te keren op de werkvloer omdat, ook na een succesvolle behandeling voor kanker, restklachten aanwezig kunnen blijven. Deze restklachten kunnen gepaard gaan met langdurige lichamelijke, psychische en/of cognitieve beperkingen. Die klachten zijn soms moeilijk te objectiveren. Peter van Muijen vond dat zijn collega’s daarbij in eerste instantie argumenten van medische aard gebruiken. Maar naarmate die medische argumenten minder uitgesproken zijn, wordt meer belang gehecht aan niet- medische factoren.

Van Muijnen stelde een predictiemodel voor het werkvermogen op. Een hoger werkvermogen één jaar na het de eerste beoordeling voor de arbeidsongeschiktheidsuitkering (WIA) wordt voorspeld door behandeling met chemotherapie, een algemeen beter ervaren gezondheid, en het oorspronkelijk rond de WIA-beoordeling gerapporteerde werkvermogen; een lager werkvermogen door kostwinnerschap, de ervaren fysieke belemmeringen, en de mate van loonverlies. Ook stelde Van Muijen een predictiemodel voor vermoeidheid op. Grotere vermoeidheid één jaar na de WIA-beoordeling wordt voorspeld door burgerlijke staat (bijvoorbeeld meer vermoeidheid bij gescheiden werknemers of wier partner was overleden), de ervaren fysieke belemmeringen, depressieve symptomen, en werken in de gezondheidszorg. Een lagere vermoeidheid wordt voorspeld door behandeling met chemotherapie en het niveau van vermoeidheid bij de eerste WIA-beoordeling.