Marjolein van Baal (33)

Sinds half augustus 2007 twee dagen per week huisarts in dienst van een huisarts (hidha) in de huisartsenpraktijk Vollebergh & Schmeets in IJmuiden en daarnaast enkele dagen waarnemer.

‘De vrouw van het huisartsenechtpaar voor wie ik werk, werkt op de huisartsenopleiding. Toen ik daar klaar was, vroeg zij mij te solliciteren. Het sollicitatiegesprek was redelijk informeel, meer een kennismakingsgesprek. Nadat we akkoord waren, kwam het salaris nog even ter sprake. Ik had van tevoren de cao doorgelezen en wist dat ik niet zoveel speling had. Ik kwam direct van de opleiding, dus ik verwachtte niet meer dan het minimum. Zij boden mij echter het minimum van de Cao Gezondheidscentra, wat voor een fulltime baan bruto een paar honderd euro hoger ligt dan de Cao Hidha. Verder val ik wel gewoon in die cao.

Het salaris speelde geen rol bij mijn beslissing. Met alleen waarneming verdien je misschien meer, maar dan heb je geen voorzieningen. In loondienst wordt nascholing vergoed, word je in de vakantie doorbetaald en heb je automatische pensioenopbouw.

Secundaire arbeidsvoorwaarden liggen redelijk vast. Ik krijg een vaste onkostenvergoeding voor nascholing en medische tijdschriften. Daarover valt verder niet te onderhandelen. Eigenlijk kun je alleen onderhandelen over de instaptrede. Dat is in onze positie een lastig punt, want je spreekt niet met een personeelsfunctionaris, maar met je directe werkgever met wie je elke dag samenwerkt. Maar nu was het goed. Ik weet niet of ik er het maximale heb uitgehaald. Kijk, als ik 100 euro fulltime bruto meer zou willen, scheelt mij dat twee tientjes per maand en dan heb ik daar misschien een enorme discussie over. Nu ga ik elk jaar een stapje omhoog tot ik na vijf jaar op het maximum zit. Over die snelheid zou je in principe nog kunnen onderhandelen.’

Beeld: De Beeldredaktie