LHV-voorzitter: Het is mooi geweest

Enkele weken geleden sprak ik op deze plek onder de kop ‘het had zo mooi kunnen zijn’ de hoop uit dat minister Klink een handreiking zou doen om uit de impasse in het overleg met de LHV te komen. Die impasse was ontstaan nadat de minister medio september aankondigde 68 miljoen te zullen korten op het budget voor de huisartsenzorg voor 2009, waarna de LHV al het overleg met de minister opschortte. Die handreiking is in mijn ogen noodzakelijk om recht te doen aan de geweldige, positieve dynamiek die onder huisartsen leeft.

De minister dreigt die dynamiek nu echter definitief op een laag pitje te zetten, door in een zogeheten aanwijzing aan de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) definitief te kiezen voor een bezuiniging op de huisartsenzorg. Het frustreert ook de ambities om de eerste lijn een speerpunt in de zorg te laten zijn, waarbinnen de huisarts als spil functioneert.

Voortbordurend op mijn vorige column rest mij dan ook niets anders dan de constatering dat ‘het mooi is geweest’. De minister voegt geen daden bij zijn woorden, bijvoorbeeld door verregaande substitutie van zorg écht mogelijk te maken. In plaats daarvan past hij een bezuinigingsmaatregel toe. Huisartsen zijn dit beu. Zij kunnen en willen dit niet accepteren.

De LHV stapt nu naar de rechter, omdat er volgens ons sprake is van onbehoorlijk bestuur van de kant van de minister. Allereerst komt hij terug op eerder gemaakte afspraken. Hij breekt eenzijdig de overeenkomst met de LHV van september 2007 open, waarin staat dat het Vogelaar-tijdperk definitief is afgerond.

De minister schendt de afspraak om vanaf 1 januari 2008 niet meer achterom te kijken. Daarnaast verandert hij halverwege de wedstrijd de spelregels. Gingen beide partijen in eerdere onderhandelingen altijd uit van Vektis-cijfers, nu baseert de minister zich opeens op gegevens van het College voor zorgverzekeringen (CVZ) om een overschrijding van het budget te rechtvaardigen.

Tot slot staat de bezuinigingsmaatregel haaks op eerdere uitspraken van de minister en de verwachtingen die hij daarmee heeft gewekt. Hij heeft voortdurend geventileerd dat de huisartsenzorg verder moet worden versterkt en dat bezuinigingen daarop niet aan de orde zijn.

Ik zie de uitkomsten van het kort geding met vertrouwen tegemoet. Maar ongeacht de uitspraak van de rechter zullen er drie dingen moeten gebeuren om de LHV weer bij de minister aan tafel te krijgen. Hij zal echt werk moeten maken van substitutie van zorg van de tweede naar de eerste lijn. Het uurtarief voor huisartsenzorg buiten kantooruren moet daarnaast omhoog naar een reëel, marktconform tarief. En het budgettair plafond voor de huisartsenzorg moet de minister loslaten, zodat huisartsen niet ieder jaar met bezuinigingen worden geconfronteerd.

Wordt vervolgd!

Steven van Eijck, voorzitter LHV