Lager uurloon helpt niet (2)

Tot mijn verbazing schrijft collega Mulder dat de Nederlandse regering hoog gekwalificeerde artsen lastig valt over het uurloon (MC 2006/8: 334). Ik hoor in Canada positieve geluiden over de wetenschappelijke kwaliteiten van Nederlandse specialisten. Dat dit geen beleefdheden zijn, blijkt uit het aantal Nederlandse publicaties in internationale medische tijdschriften met de hoogste impactfactoren.

In Canada worden toponderzoekers per publicatie betaald en wordt kwaliteit gekoesterd; hier hoort een zeer goed inkomen bij. Overheden in Noord-Amerika halen het niet in het hoofd om medisch specialisten lastig te vallen met plagerijen over hun inkomen, zeker daar dit slechts een futiliteit is op het hele zorgbudget.

De Nederlandse overheid zou goedbetaalde specialisten als een investering in de door haar gepredikte kenniseconomie moeten zien. Mulder heeft gelijk, verpest de stemming niet door een laag uurloon te forceren, maar steun de initiatieven van de specialisten die het beste voor hebben met de Nederlandse gezondheidzorg. Als het verlagen van het uurloon de waardering voor medisch specialisten weergeeft, zal het aantal gemotiveerde collegae in Nederland dalen. Voor mij is het verlagen van het uurloon een overweging om mij definitief in Noord-Amerika te vestigen.

Hamilton (Canada), maart 2006

Rudolf Poolman, orthopedisch chirurg