In de mangel
Plaats een reactieKort samengevat beweert Peter Schoorl (
)) dat hij graag zijn eigen afweging wil maken bij de beoordeling of iemand recht heeft op uitkering. Eerst de mens dan de regels.
Schoorl bevindt zich als verzekeringsarts in goed gezelschap van professionals die hun brood verdienen met de uitvoering van wettelijke taken: politieagenten, examinatoren, intakers bij jeugdzorg en vele anderen. Zij moeten allemaal een oordeel vellen over een individuele situatie in het licht van een set maatschappelijke afspraken: wetten en regels. Inherent aan die taak is de primaire insteek van het verhaal van het individu, gevolgd door het afzetten van dat persoonlijk verhaal tegen een wet of regel en daarbij de gevolgen betrekken voor het individu. Dat is een voor de hand liggend en bekend spanningsveld, waarbij allerlei ethische vragen om de hoek komen kijken. Schoorl geeft een helder doorkijkje.
Wat ik echter van een verzekeringsarts verwacht, is dat hij binnen het wettelijk kader oordeelt over een individuele casus, met gevoel voor de situatie. En niet andersom. Het kan niet zo zijn dat door keuzen van verzekeringsartsen een wettelijk kader wordt gecreëerd. Als dat laatste de ambitie van de auteur is, dan ligt een ander beroep meer voor de hand, namelijk dat van politicus. Dan kan hij de regels maken in plaats van uitvoeren.
Utrecht, oktober 2008
Hans Dam, bedrijfsarts
- Er zijn nog geen reacties
