‘Ik ben niet iemand van een recht loopbaanpad’

Boers merkte dat huisartsgeneeskunde haar erg trok, maar een promotieonderzoek naar de ethiek van nieuwe biotechnologie klonk ook heel aantrekkelijk. Ze koos in aanvankelijk voor het laatste, maar is nu in opleiding tot huisarts. Ethische vragen rond het gebruik van organoïden, miniorganen die uit menselijke stam­cellen buiten het lichaam zijn gekweekt, werden het onderwerp waarop ze – ‘als eerste in de wereld’ – promoveerde.

Ze legt uit: ‘Organoïdtechnologie zet onze vaste ethische kaders op losse schroeven. Organoïden worden gebruikt om geneesmiddelen op maat te testen en ziektes te bestuderen; ze kunnen opgeslagen worden in biobanken voor later gebruik. Met deze brede inzetbaarheid gaan commerciële belangen gepaard. En dat roept vragen op als: horen organoïden nog bij het lichaam of niet? Zijn het producten die verhandeld kunnen worden? In Nederland kan lichaamsmateriaal in principe worden gebruikt voor onderzoek, tenzij de patiënt bezwaar aantekent. Ik vind: je kunt organoïden niet definitief loskoppelen van de persoon van wie het lichaamsweefsel afkomstig is waarmee ze zijn gekweekt. De geen-bezwaarprocedure voldoet daarom niet voor een organoïde. Je moet patiënten om expliciete toestemming vragen om ze te maken en te gebruiken.’

Ze kreeg bij deze gedachtevorming niet alleen voeding vanuit de medische ethiek, maar sprak er ook lang en vaak over met beeldend kunstenaar Sijben Rosa, met wie ze goed bevriend raakte en met wie ze zelfs een performance en publicatie over het thema ontwikkelde. En kunst blijft voor haar een inspiratiebron.

Puntkomma

Heeft ze niettemin, na haar promotie in 2019, een punt gezet achter haar filosofische afslag, en als huisarts in opleiding definitief de medische praktijk opgezocht? Nee, zo is het niet, zegt ze: ‘Het is meer een puntkomma. Ik ben niet iemand van een recht loopbaanpad met één stip op de horizon. Ik deed aanvankelijk gedurende een dag in de week als postdoc verder onderzoek, en was al bezig een onderzoekslijn naar de ethische aspecten van digital health in de eerstelijnsgeneeskunde op te zetten. Daarnaast werkte ik eerst enige tijd als basisarts in de verpleeghuiszorg en daarna als huisarts in opleiding, in een zogeheten poioth-traject: postdoc in opleiding tot huisarts.’ Boers spreekt in de verleden tijd, want helaas heeft ze haar postdoctoraal onderzoek vanwege gezondheidsredenen stop moeten zetten: ‘Momenteel richt ik me op re-integreren en het vervolgen en voltooien van de huisartsopleiding.’

Beide benen

Idealiter wil ze straks haar favoriete combinatie wel degelijk hervatten: dus actief zijn als huisarts en als onderzoeker, dat laatste ‘bij voorkeur als zelfstandige’, en dan graag ook weer gecombineerd met een ‘flirt met de kunsten’. De medische praktijk wil ze niet meer missen: ‘Ik wil met beide benen in de maatschappij staan. Mijn klik met het vak van huisarts is dat je vaak te maken hebt met levensvragen en existentiële kwesties: wat betekent het om ziek te zijn, wat betekent het als een deel van je lichaam niet doet wat je wil? Precies dus die filosofische vragen die mij interesseren. Maar dan in de praktijk van de spreekkamer.’ 

Doet u iets bijzonders buiten uw werk? Doe mee en mail ons: kopij@medischcontact.nl.