‘Als verrassing krijgen ze een ervaren uroloog’

Door de lange wachtlijsten zijn patiënten opgelucht dat ze eindelijk aan de beurt zijn en dan krijgen ze ook nog als verrassing een ervaren uroloog. Aangezien ik niet meer geregistreerd ben als uroloog, is mijn standaardopeningszin tegen patiënten: “Ik werk hier als uroloog, ik ben eigenlijk gepensioneerd. Maar ze hadden me hier nodig dus pas ik tijdelijk op de winkel.”’

Cirkel weer rond

Begin 2021 verliep Snellers herregistratie als uroloog en besloot hij dat het  een goed moment was om afscheid te nemen van zijn maatschap in het Alrijne ziekenhuis in Leiderdorp. Maar kort daarna stond hij in de covid­vaccinatiestraten te prikken. En niet veel later werd hij benaderd door de maatschap in Zoetermeer, omdat zij door ziekte een tekort hadden aan urologen. Waarnemers waren niet te vinden. En daarmee is de cirkel weer rond, want in 1979 werkte hij ook al als anios (‘toen heette het nog agnio’) in de voorloper van dat ziekenhuis (het Bethlehem ziekenhuis in Den Haag). Een paar maanden nadat hij daar werkte, klopte ook de maatschap van Gouda aan met eenzelfde soort situatie.

Werk ging voor

‘En toen werkte ik ineens twee tot drie dagen in de week, met elke week een avond- en nachtdienst, en elke maand een weekenddienst’, vertelt Sneller. ‘Bij die diensten heb ik dan ook een achterwacht, dat moet wel omdat ik basisarts ben.’ Voor vele uren werken draait Wim Sneller zijn hand overigens niet om. ‘Vroeger was het credo dat je je leven om je baan heen organiseerde, en niet je baan om je leven. De begrafenis van mijn vader, die op een vrijdag overleed, planden we in op donderdag omdat dat mijn vrije dag was. En ook toen ik zelf gedotterd moest worden, zorgde ik dat die op een maandag in een vrije week was, zodat ik de week erna meteen weer aan het werk kon.’ Ook bij zijn vrouw die als verloskundige werkte, ging werk eigenlijk altijd voor.

Microvakantie

Toch had hij, toen hij met pensioen ging, niet gedacht dat hij ooit weer aan het werk zou gaan. Hij had vooral bedacht dat hij veel met zijn vrouw zou gaan fietsen, wandelen en musea zou gaan bezoeken. Sneller: ‘Musea bezoek ik nu op de dagen dat ik niet werk. En het fietsen, met een zelf opgebouwde fiets, doe ik vanuit mijn woonplaats Leiden naar de beide ziekenhuizen. Voor mij is dat echt een microvakantie. Langs de polders met de eenden, ganzen, zwanen, koeien, met de geur van gras, heerlijk.’ Maar eind dit jaar zal hij toch echt met het werk stoppen heeft hij besloten, dan ontstaat er nog meer ruimte voor mooie fiets- en wandelvakanties.