Goede tijden, slechte tijden

Het zijn goede tijden voor de boeren: de prijzen van zuivel en graan stijgen en daarmee hun inkomens en de grondprijzen. Na vele jaren eindelijk gerechtigheid, zullen ze denken. Dat vinden ook de huisartsen; zij varen wel bij de stelselwijziging. En verder gaat het bedrijfsleven nog steeds met volle kracht vooruit, zij het met een krapper wordende arbeidsmarkt en fors stijgende looneisen. De aanhoudende wereldwijde turbulentie op de effectenbeurzen doet daar vooralsnog niets aan af.

Grote vraag is waarom ziekenhuizen zo mager afsteken bij deze breed gevoelde voorspoed. ‘Oorzaken zijn bezuinigingen van de overheid, duurdere hulpmiddelen en investeringen in interieurs en betere maaltijden om patiënten te trekken’, citeert de krant uit een rapport van een adviesbureau dat de financiële, operationele en marktprestaties van ziekenhuizen onderzocht.

Zitten daar dan allemaal slecht presterende managers en bestuurders? Is er vraaguitval of is er juist meer vraag dan budget? Worden de kosten onbeheersbaar? Of zijn het de lage prijzen waartegen we niet kunnen leveren? Dat laatste zullen politiek en verzekeraars zeker niet vinden, want het kan stukken efficiënter en dus goedkoper in de ziekenhuizen. Dat zeiden de chief executive officers van TNT en KPN ook die een paar jaar geleden als gezanten van de minister de logistiek en ICT in ziekenhuizen onderzochten.

Politiek en verzekeraars willen dat wenkend perspectief van veel goedkopere en beter presterende ziekenhuizen niet afwachten. Via budgetkortingen en maatstafconcurrentie wordt die winst vast ingeboekt. Dan volgen de resultaten vanzelf, is de Haagse gedachte. Goede tijden voor ’s lands economie, slechte tijden voor de ziekenhuizen.

J. Herre Kingma , de ziekenhuisbestuurder