Een wereldberoemde gynaecologe

Toen ik in de doctoraalfase het vak gynaecologie kreeg, wist ik het meteen: dit was het. Ik zou ‘de juiste vrouw op de juiste plek’ worden. Niet zomaar een gynaecologe - mijn medestudenten hadden ook een hoog streefniveau - maar een wereldberoemde!

Een jaar voor mijn coschap gynaecologie kreeg ik een relatie. Een tot dan toe sluimerende, maar zeer grote kinderwens kwam in het vizier. Een carrière als gynaecoloog én kinderen: dat leek onverenigbaar. Tijdens mijn coschap overtuigde ik mezelf ervan dat er geen spaander heel kon blijven van mijn doel: te emotioneel betrokken om me staande te houden bij de pathologie: oncologie, pathologische bevallingen, infertiliteitsproblematiek. Te veel tranen, zoveel was zeker.

Nu ben ik huisarts. Zal ik, als ik morgen mijn bul krijg, alsnog proberen om gynaecologe te worden? Ik zou het er nu heus goed afbrengen in emotionele situaties. En misschien ben ik wel geschikter om me te verdiepen in de materie van één specialisme, dan oppervlakkig in die van alle. En dan leuk in teamverband werken: overdrachten, hier en daar vriendelijk communiceren met een huisarts, onderwijs. Hmmm...

Maar mijn eigen vak is ook mooi: generalist, familiedokter, expert in nuldelijnszorg, spin in het web van de eerste lijn en een brug naar de tweede. Prachtig, het is goed zo.

Els Stokkers, huisarts

Uithoorn