Dure kankerzorg nu nog geen probleem

De hoge prijs van kankermedicijnen is volgens de minister Schippers (VWS) ‘geen acuut probleem’. Maar ze constateert ook dat de kosten oplopen als oncologische geneesmiddelen voor steeds kleinere patiëntgroepen ontwikkeld worden.

ooralsnog verwacht de minister dat groeiende uitgaven in de oncologie opgevangen kunnen worden door besparingen op andere gebieden binnen de ziekenhuizen. In een brief aan de Tweede Kamer reageert ze op een recent rapport van de Signaleringscommissie Kanker van KWF Kankerbestrijding (SCK). In dat rapport maakt KWF Kankerbestrijding zich grote zorgen over de betaalbaarheid van de kankerzorg. Door medisch-technologische ontwikkelingen komen steeds meer nieuwe kankergeneesmiddelen op de markt, waardoor behandelingen verbeteren, kankerpatiënten overleven, langer leven of een betere kwaliteit van leven krijgen. Maar tegelijkertijd stijgt het aantal mensen met kanker. Het zorgbudget zal dat op den duur niet kunnen dragen, waardoor het risico bestaat dat op financiële gronden per ziekenhuis of in de spreekkamer beslist wordt of een patiënt een duur geneesmiddel krijgt voorgeschreven of niet. De vrees is dat dit leidt tot willekeur.

Daarom vindt minister Schippers, net als de opstellers van het KWF-rapport, dat zorgverzekeraars en ziekenhuisapotheken scherper moeten onderhandelen over de inkoopprijs. Maar ze meent ook dat er, zoals het KWF voorstelt, een ‘maatschappelijk geaccepteerd grensbedrag’ moet komen voor dure oncologische zorg: wanneer is een nieuw geneesmiddel kosteneffectief en hoeveel geld is een extra gezond levensjaar waard? Ze heeft het zorginstituut gevraagd voor het eind van het jaar te adviseren over dit criterium.

De minister stelt dat medisch specialisten eerlijk moeten communiceren over perspectieven en behandelopties. Daarbij moet het uitgangspunt niet zijn dat alle zorg die tot de mogelijkheden behoort ook wordt gegeven: ‘Meer moet worden gekeken naar de vraag of het zinvol is om deze zorg te verlenen.’

Zoals ze al eerder liet weten, vindt ze wel dat nieuwe kankermedicatie sneller beschikbaar moet zijn. Daarom is ze voorstander van ‘adaptive licensing’ (stapsgewijze markttoelating): geneesmiddelen kunnen dan een handelsvergunning krijgen voor een beperkte patiëntenpopulatie, terwijl er nog onzekerheid bestaat over de effectiviteit. Dat betekent echter niet dat ze automatisch een plaats in het basispakket krijgen.

Henk Maassen

Lees ook:

KWF wil prijsplafond kankermedicijnen 

Kankeronderzoek staat voor tweesprong

Kosten doorbehandelen ook zaak van arts 

RVZ: mensenleven is 80.000 euro per jaar waard