Diensten de deur uit

Het artikel ‘Diensten de deur uit’ (MC 46/2006: 1840) begint met de mededeling dat de huisartsenposten zijn opgericht om de werkbelasting van de huisartsen te verlagen. Even later lezen we dat de werkdruk en zwaarte van de nachtdiensten in de huisartsenpost erg belangrijke redenen voor de huisartsen zijn geworden om de ANW-diensten bij een ander onder te brengen. Het heeft er alle schijn van dat de huisartsenpost de huisartsen nu zelf boven het hoofd groeit, waardoor de dagzorg in het gedrang komt. Er is gelukkig een voor de hand liggende oplossing: je laat een ander het werk in de huisartsenpost doen.

Volgens de auteurs hechten zowel huisartsen als patiënten aan een goede zorgrelatie. De auteurs menen dat door grootschalige dienstenstructuren aan deze behoefte buiten kantooruren moeilijk tegemoet is te komen. Maar tegen de verdrukking in bestaat er in Nederland nog steeds kleinschalige ANW-zorg. Deze blijkt heel goed in staat om ook buiten kantooruren aandacht te schenken aan een persoonlijke zorg­relatie. Zij biedt continuïteit in herkenbare zorg waardoor chronisch zieke en terminale patiënten weten wie hen kan helpen. Grootschalige huisartsenposten hebben een grote vlucht genomen op het moment dat er sprake was van een huisartsentekort. Nu dit tekort minder speelt, zullen de huisartsen wezenlijke vragen moeten beantwoorden. Is een goede zorgrelatie met dag en nacht herken­bare zorg belangrijk of juist de continuering van een grootschalige structuur? Staat in de ANW-zorg de zorgrelatie voortaan op het tweede plan? Wie staat centraal in de ANW-zorg: de huisarts, de patiënt of beiden?

Nijeveen, november 2006