De kunst van het bloedsuiker meten (2)

Op de bloedglucosemetercontroledagen hebben wij expliciet gecontroleerd of de patiënten een glucosemeter gebruikten die technisch in orde was. Er is ook nadrukkelijk gekeken naar het gebruik van de teststrips (bewaarcondities, houdbaarheidsdatum en kalibratie).

Echter, wat de bloedafnameprocedure betreft, hebben wij helaas niet nader gespecificeerd wat er precies misging bij het prikken en het aanbrengen van de bloeddruppel op de strip. Over het algemeen viel op dat patiënten vooral erg slordig zijn in het meten van hun bloedglucosewaarden. Ze doen het ‘even snel’.

Zo viel het op dat veel patiënten van tevoren hun handen niet wassen, niet voor elke prik een schoon naaldje gebruiken en vaak niet aan de zijkant, maar midden op de vinger prikken. Handenwassen is van groot belang omdat mensen suikers aan hun handen kunnen hebben, die tot ten onrechte verhoogde metingen kunnen leiden. Doordat patiënten verkeerd prikken moeten ze meer stuwen dan gewenst is, waardoor het monster wordt vervuild met weefselvocht. Er wordt dan dus niet echt in volbloed gemeten.

Dit kan leiden tot ten onrechte verlaagde uitslagen. Een andere reden waarom er door een foutieve handeling niet altijd in volbloed wordt gemeten, is dat een substantieel aantal patiënten niet de eerste druppel wegveegt en dus niet de tweede druppel gebruikt voor het meten.

Enschede, april 2010
Arjan de Mare, klinisch chemicus i.o.

Lees ook:

• Brievenrubriek