De juiste patiënt op de juiste plek (2)

Volgens de auteurs van het artikel ‘De juiste patiënt op de juiste plek’ (MC 1/2007: 27) zouden er patiënten zoek­raken in de acutezorgketen. Ik heb hier nog nooit iets van gemerkt. Ben ik nu zo naïef of is dit weer iets wat door zorgverzekeraars wordt bedacht en aan ons opgedrongen: callcenters met landelijke toegangsnummers opzetten voor patiënten die niet weten met welke vraag zij waar naartoe moeten?

Het lijkt erop alsof er iets wordt bedacht, dat weer een extra laag vormt tussen patiënt en hulpverlener. Ik heb het idee dat wederom de efficiëntie prevaleert boven de directe zorg voor de patiënt; regionale callcenters vergroten immers de afstand tussen zorgverlener en patiënt.

In mijn optiek wordt alles wat in het artikel is beschreven prima opgevangen door de huisartsenposten. Patiënten weten dat ze daar terecht­kunnen in de avond, de nacht en het weekend. Ook het geven van telefonisch advies is bij uitstek een taak van een HAP.

Ik vraag me werkelijk af hoeveel misplaatste vragen daar nu binnenkomen. Misschien af en toe iemand die een tandarts moet hebben, maar dan heb je het wel gehad.

Echter, verderop lees ik onder Brieven het relaas van dr. R.G.D.J. van Olden, waarin hij vertelt dat huisartsenposten gaan verdwijnen ten gevolge van vergevorderde plannen van zorgverzekeraars om eerstelijns- en tweedelijns­activiteiten te integreren.

Het is voor het eerst dat ik hiervan hoor, u ook?

Oosterhout (NB), januari 2007

Evelien Kerklaan-Wubbena, huisarts