De boerderij

Natuurlijk is het overlegd.
Zijn we de literatuur in gedoken,
hebben we gewikt en gewogen
uiteindelijk gekozen en alles met haar besproken.
Zij wilde zelf ook een behandeling
(of een verwachting).

We wisten allang dat zij dood zou gaan.
Zij wist dat ook,  alles is besproken.
Wij hebben niets fout gedaan
strevend naar een langer leven
door nog een kuur te geven
in de krant stond ook geschreven
strijdend ten ondergegaan. Doodgegaan
in een ziekenhuis, in een stad
ver van de boerderij vandaan

Of was u liever teruggegaan?
Uw zonen zouden het bed hebben opgehoogd
zoals eerder bij de bevallingen was gedaan.
Zo hoefden de dochters niet krom te staan
als ze u gingen wassen of helpen bij het plassen.
Misschien was er een raam om door te kijken
naar de zon, die speciaal voor u zou schijnen
naar de witte lakens aan de waslijnen
de schaduw van uw man die aan kwam lopen
en op de stoel naast uw bed ging zitten
starend, zich afvragend hoe het verder zou
Al die tijd geen woord gesproken,
hij is een man van weinig woorden,
maar wij hebben alles besproken
Of was u liever teruggegaan?

Dat heb ik nooit gevraagd,
het is niet eens bij me opgekomen.
Altijd streven naar een langer leven,
was u maar op de boerderij gebleven
Dat van dat strijdend ten onder gaan
had toch gewoon kunnen blijven staan?

Sabine Netters, fellow medische oncologie

Lees alle lezersbijdragen uit de special Kanker