BOB en de patiënt

Twee jaar geleden is onze naam veranderd. We heten nu Tergooiziekenhuizen. Overal waar wij dat konden, hebben we de naam veranderd. Maar niet op de snelweg A1, want daar gaat Rijkswaterstaat over. En Rijkswaterstaat wil ‘Gooi-Noord’ niet vervangen door ‘Tergooi’. Het liefst zouden ze helemaal geen ziekenhuisverwijzingen langs de snelweg willen.

Patiënten moeten eerst de wegenkaart maar raadplegen, vindt Rijkswaterstaat, dan vinden ze Blaricum vanzelf wel. ‘En bij spoed dan, of bij paniek?,’ riepen wij nog. Tevergeefs. Eigenlijk wil de rijksdienst sowieso minder borden langs de snelweg.

Minder borden? En al die verwijzingen naar attractieparken dan? En het bord Berlijn en Kopenhagen (773 km!) op diezelfde A1 bij Amsterdam? Of de oplichtende tekst ‘BOB jij of BOB ik?’ boven de snelweg? Zou een buitenlander die deze gele letters ziet oplichten niet denken dat er een ernstig ongeluk is gebeurd? Die vraagt geschrokken aan zijn medereiziger om vlug in het reiswoordenboek op te zoeken wat ‘BOB’ betekent. En daar zal hij niet wijzer van worden.

Met Rijkswaterstaat komen we er niet uit. De rechtbank stelde ons in hoger beroep in het gelijk, maar ook dat kan Rijkswaterstaat nog niet overtuigen. Waarschijnlijk moeten we binnenkort weer in beroep. Er zijn zelfs Kamervragen over gesteld.

De overheid wil de patiënt centraal stellen. Het kabinet zal hier zelfs een nieuwe patiëntenwet aan wijden. Misschien moeten we eens simpel beginnen. We wilden toch minder bureaucratie? De patiënt is meer gebaat bij een ziekenhuisbord dan bij wie er BOBt. En het risico dat een automobilist met spoed naar een ziekenhuis moet, is vele malen groter dan dat hij op weg is naar Kopenhagen.

Claudia Zuiderwijk, ziekenhuisbestuurder