Artsen-promovendi behouden hun BIG-registratie
8 reactiesArtsen-promovendi komen nu ook in aanmerking voor herregistratie. Minister Schippers van VWS heeft laten weten dat zij promotieonderzoek als gelijkgestelde werkzaamheden wil aanmerken. Eerder leek het er op dat deze groep jonge artsen hun registratie als arts na de termijn van vijf jaar zou verliezen.
Minister Schippers van VWS heeft eind vorige week de criteria vastgesteld waaraan basisartsen moeten voldoen om zich iedere vijf jaar te herregisteren in het BIG-register. Over deze criteria vond intensief overleg plaats tussen het ministerie en verschillende partijen, waaronder De Geneeskundestudent, Landelijk Overleg Coassistenten, Landelijk Medisch Studentenoverleg en de KNMG. De uitkomst is dat promotiewerkzaamheden, mits beroepsgerelateerd, als gelijkgestelde werkzaamheden kunnen meetellen voor herregistratie.
De urennorm voor de gelijkgestelde werkzaamheden is gelijk aan de urennorm voor herregistratie op basis van reguliere werkervaring.
Het betreft volgens De Geneeskundestudent ‘enkele honderden’ artsen-promovendi. De belangenorganisatie heeft op zijn Facebook-pagina laten weten ‘blij’ te zijn met de keuze van de minister.
Vanaf 1 januari 2012 geldt voor iedere arts de verplichting om zich na een termijn van vijf jaren te herregistreren in het BIG-register. In overleg met de KNMG was eerder de verplichting tot herregistratie met een jaar uitgesteld.
Marieke van Twillert
Lees ook:
-
Marieke van Twillert
Marieke van Twillert is sinds eind 2015 journalist bij Medisch Contact. Arbeidsmarkt en internationale gezondheidszorg hebben haar speciale aandacht, maar ze volgt ook het levenseindedebat, medische technologie en internationale gezondheid. Marieke is een van de presentatoren van MC de Podcast en schrijft geregeld een bijdrage voor de rubriek Media en Cultuur.
L.W. Boland
Jeugdarts, DIEMEN Nederland
Waar is het vertrouwen in elkaars verantwoordelijkheidsgevoel van ons, artsen gebleven? We weten toch allemaal dat "onbekwaam is onbevoegd"? Oftewel, als een arts een andere artsen-tak van sport wilt gaan beoefenen, je daarvoor gerichte bij-/nascholi...ng volgt en aanvankelijk onder supervisie aan de slag gaat totdat duidelijk is dat je het zelfstandig kunt?
Ik waardeer het besluit van de minister om artsen-promovendi niet te belasten met het verlies van hun BIG-registratie. Deze artsen hebben net zo goed hun artsenbul gehaald als anderen, en hun (verse) kennis en wetenschappelijle nieuwsgierigheid zijn keihard nodig om de medische wetenschap, waar alle uitvoerende artsen dagelijks gebruik van maken, vooruit te helpen. Als zij bedreigd worden met het verlies van hum BIG-registratie zal de Nederlandse medische wetenschap binnen de kortste keren opdrogen. Laten we eens kijken hoe men dit in het buitenland regelt. Daar verliezen wetenschappelijk werkende artsen hun titel ook niet.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen Nederland
@Arts, promovendus: Uw reactie is iets te voor de hand liggend en iets te gemakkelijk. U heeft helemaal gelijk als u stelt dat er gedreven en gefocuste promovendi nodig zijn om kwalitatief en methodologisch onderzoek te verrichten. Maar dat is in de ...overgrote meerderheid van het wetenschappelijk onderzoek in de geneeskunde geenszins het geval. Ik heb gisteren nog "De Kritieken" gelezen, een boekje met voordrachten ter ere van het afscheid van Rien Vermeulen als hoogleraar neurologie gelezen, waarbij zijn eigen bijdrage nog het meest indrukwekkend was. Verder wil ik u verwijzen naar de discussie rondom het promoveren en de kwaliteit van onderzoek, onder andere ook gevoerd in het Medisch Contact en het NtvG. En ten overvloede wil ik u nog wijzen op de diverse artikelen van Ioanniddis et al, onder andere "Why Most Research Findings Are False" uit de PLoS van 2005. De treurige conclusie is dat de ambitie van de promovendus en vooral van de hoogleraar, en de financiële belangen er toe leiden dat het overgrote deel van de wetenschap in de geneeskunde leidt tot storende ruis. En het allerbelangrijkste is dat na vijf jaar deze gemotiveerde onderzoekers niet zo maar losgelaten kunnen worden in de klinische praktijk. Daar komen (grote) ongelukken van, en daar kan ik u uit eigen ervaring nog wel een aantal treurige voorbeelden van noemen. Ook u vind onderzoek blijkbaar belangrijker dan klinische praktijk. Ook in uw reactie lijkt door te schemeren dat u daarna de klinische praktijk wel weer even oppakt. En hoewel kennis en kunde in de klinische praktijk zich maar moeilijk laat kwalificeren en kwantificeren, is mijn ervaring dat deze gedachte zoals die blijkbaar bij veel onderzoekers leeft pertinent onjuist. En daarom zou het goed zijn als er keuzes gemaakt worden. Laat het onderzoek aan gedreven onderzoekers over, die kwalitatief goed onderzoek kunnen doen, en laat de andere artsen doen waarvoor ze opgeleid worden, namelijk patiëntenzorg.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen Nederland
@ Arts: Om de kwaliteit van zorg enigszins te garanderen zouden er mijns inziens duidelijke keuze's gemaakt moeten worden. Indien iemand voltijd onderzoek doet zou dat niet voldoende voor de BIG registratie moeten zijn. Daarvoor zou er dan minstens e...en half jaar over een klinisch traject moeten volgen zoals dat nu gebruikelijk is bij een semi-arts. Een meer praktische oplossing zou zijn om elke onderzoeker minstens 3 maanden per jaar in de kliniek te laten werken om enige feeling met de praktijk te houden. In de meeste onderzoekstrajecten blijkt dit inpasbaar als ik mijn gepromoveerde collega's mag geloven. Ik geloof overigens niet dat er minder goed onderzoek zal worden gedaan als het aantal promovendi verminderd. Ik denk juist dat er veel minder pulp afgeleverd wordt als het aantal 'gelegenheidsonderzoekers' wordt verminderd die het als een tijdelijk tijdsverdrijf zien. Zie voor de argumentatie hierbij ook de niet mis te verstane columns van Luc Bonneux over dit onderwerp.
J.M.C. van Dam
Psychiater, AMSTERDAM Nederland
Volgens mij kunnen basisartsen niet anders dan onder begeleiding en supervisie werken. Als alle medisch specialisten deze taak serieus op zich nemen, wordt al snel duidelijk of een basisarts nog bekwaam is.
D.L. Arts
Promovendus, Oprichter Castor EDC, AMSTERDAM Nederland
Geachte Neuroloog Bonte, Collega,
Graag citeer ik u reactie op een ander artikel met betrekking op kankerscreening:
"Wanneer doen we nu eens wat de Evidence Based Medicine ons voorschrijft en stoppen we met deze geldverspillende onzin?"
Het doet mi...j deugd te zien dat u een voorstander bent van evidence base medicine (EBM) en goed toegepaste epidemiologie. Vervolgens lees ik uw reactie op het huidige artikel. Dan kunt u het mij hopelijk niet kwalijk dat u uw geloofwaardigheid enigszins verliest. Want inderdaad, EBM biedt ons de beste kansen op verbetering van de zorg. Zonder onderzoek geen zorg zou je kunnen zeggen. Maar nu een vraag voor u, wie gaat dat onderzoek doen als elke promovendus zijn of haar BIG registratie kwijt raakt, wie kiest er nog voor om bij te dragen aan de stand der wetenschap?
Gedreven en gefocuste promovendi zijn hard nodig om kwalitatief en methodologisch goed onderzoek uit te voeren. Dit laat zich niet goed combineren met een klinische functie, zeker niet op grote schaal. We kunnen aannemen dat de gemiddelde niet gepromoveerde arts niet zou stil staan bij overall mortality vs. cancer specific mortality, niet als de epidemiologische onderlegde collega's dit niet eerder grondig hadden uitgezocht.
Ik pleit er dus voor dar herregistratie voor promovendi een goede zaak is. Promoveren en publiceren is een flinke uitdaging is niet gebaat bij een extra 'strafmaatregel'.
D.L. Arts
Promovendus, Oprichter Castor EDC, AMSTERDAM Nederland
@Bonte
Laten we voorop stellen dat ik het grotendeels met u eens ben. De kwaliteit van onderzoek is zeker ondermaats en er zijn te veel 'perverse prikkels'. Ik maak me hard voor deze zaak en wijd veel van mijn tijd aan het verbeteren van de kwaliteit... van onderzoek.
Ik ben echter van mening dat dit een andere (zeer belangrijke) discussie is. Als men niet zonder meer verder kan in de kliniek na een PhD zal dat betekenen dat er ook veel minder onderzoek zal zijn dat WEL goed is uitgevoerd. Er zijn simpelweg te weinig te artsen die de rest van hun leven alleen maar onderzoek willen doen.
Verder denk ik absoluut niet lichtzinnig over het oppakken van klinisch werk. Dit heb ik nu meerdere keren gezien in mijn directe vriendenkring en vereist inspanning van de arts om de kennis bij te spijkeren en goede begeleiding op de werkvloer!
Laten het probleem met de kwaliteit van onderzoek op een andere manier benaderen; minder perverse prikkels, betere ondersteuning, meer samenwerking en hogere kwaliteit van data(verzameling). Dat lijkt mij een betere aanpak dan het indirect terugbrengen van het aantal promovendi!
Jos Rensing
huisarts, den Haag
Met Bonte dacht ik dat de BIG-registratie een garantie zou moeten leveren aan burgers dat de dokters die op hun pad komen ook echte dokters zijn dwz in staat zijn een degelijk onderzoek en aanvullend onderzoek te (laten) doen en op grond daarvan een ...diagnose te stellen en een behandeling in te stellen.
Dit principe laat zij nu los. Het zal denk ik niet lang meer duren voordat degenen die ooit een arts diploma haalden en daarna hun leven lang een bureau functie vervulden ook hun BIG-registratie zullen kunnen blijven behouden. Zonder aantoonbare klinische ervaring en zonder aantoonbare post graduate training. En kennelijk ook vrijgesteld van visitatie, waarvan vanaf 01/01/16 ook wij huisartsen worden onderworpen.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen Nederland
Het dedain, nee, de minachting voor het klinisch werken, datgene waarvoor we uiteindelijk worden opgeleid, blijkt maar weer eens uit deze beslissing. Nee hoor, het is helemaal niet nodig om gedurende 5 jaar patiënten te zien om je registratie te beho...uden. Blijkbaar is het klinisch werk zo'n dom kunstje dat je dat na 5 jaar onderzoek moeiteloos weer oppakt. Ook het werken met SPSS, word en het schrijven van artikelen zijn blijkbaar meer dan voldoende om je klinische vaardigheden op peil te houden.