Als de patiënt het opgeeft

De voorbeelden in het artikel over behandelverboden (MC 8/­2007: 324) dragen mijns inziens niet erg bij aan duidelijkheid over het onderwerp. Zoals collega Ritmeester ook stelt: bij psychiatrische ziekte­beelden moet je je altijd afvragen of de patiënt wel wilsbekwaam was bij het opstellen van een niet-behandelverklaring.

Nu gaat het in beide voorbeelden om patiënten die een zelfmoordpoging deden. Zoals bekend speelt dan vaak een psychiatrische aandoening. Ook al heeft een patiënt een briefje bij zich waarop staat dat hij niet wil worden behandeld, dan nog weet ik in niet of deze patiënt wilsbekwaam was. Stel nou dat hij een ernstige depressie heeft? Dat is toch heel wat anders dan een patiënt met een gevorderde somatische aandoening die geen uitzicht meer heeft op een waardig leven.

Juist bij suïcidepogingen en bij mogelijke psychiatrische aandoeningen, moeten artsen niet al te snel besluiten het verzoek van een patiënt te honoreren om niet te behandelen.

Deventer, maart 2007

Alette Kleinsman, psychiater