Laat los mijn hand

Laat los mijn hand, Edward Docx, Atlas Contact, 416 blz., 21,99 euro.

Bestel direct

Hoe doe je dat, afscheid nemen van een geliefde die euthanasie wenst? Een zoon rijdt zijn vader, een weduwnaar die aan de aandoening ALS lijdt, van Groot-Brittannië naar Zürich. In het oude VW-busje van de familie rijden ze door het Franse landschap en drinken wijn. Twee oudere halfbroers stappen halverwege in.

Ze zijn onderweg naar Dignitas, de Zwitserse organisatie die hulp biedt bij euthanasie. In GB mag dat niet. De jongste zoon, Louis, heeft het zwaar met de situatie, al kan hij zijn vader wel begrijpen. Dat geldt niet voor zijn broers, bij wie nog veel oud zeer zit. Voordat ze Zwitserland bereiken, voeren de vier mannen lang uitgestelde, harde en spitsvondige gesprekken over afscheid, liefde, verraad, vergeving, vrouwen. Gesprekken zoals die alleen in gezinnen kunnen plaatsvinden. Bitter, geestig.

Perfect is het boek niet – daarvoor lijkt auteur Edward Docx te veel te willen – maar Laat los mijn hand wint aan kracht naarmate de reis vordert. Let us not talk falsely now, heet niet voor niets het slotdeel – subtiel verwijzend naar een Dylan-song.

Deze actuele roadnovel over ‘voltooid leven’, mannenvriendschap en vader-zoonliefde, is geschreven tegen een decor van Europese autoroutes, campings en wijnproeverij, tjokvol verwijzingen naar literatuur en cultuur. Kan gerust mee in de vakantiekoffer.