Een beetje flexibeler graag
4 reactiesOp een avond rond 22.00 uur kreeg ik, bevriend arts op 80 kilometer afstand, een telefoontje van een digibete 90-plusser dat zijn even oude echtgenote de hele dag in bed had gelegen vanwege zodanig ernstige plotse nekpijn dat overeind komen onmogelijk was. Aangezien zij niet wilde dat de huisarts werd gebeld, raadpleegde de man ten einde raad mij. Omdat de vrouw in kwestie de hele dag niets gegeten en gedronken had, en er bij allerlei comorbiditeiten ook sprake was van verslechterende nierfunctie, leek mij snel advies noodzakelijk. Differentiaaldiagnostisch leek mij onder meer torticollis of cervicale wervelinzakking plausibel.
Toen ik op hun verzoek telefonisch hulp inriep via de doktersassistente van de huisartsenpost, besloot die het verzoek voor semispoedhuisartsenbezoek voor te leggen aan de dienstdoende, ondanks dat de richtlijn voorschrijft dat de hulpvrager fysiek bij de patiënt moet zijn. De dienstdoend huisarts was echter onverbiddelijk en was pas bereid consult in overweging te nemen na telefonisch contact door patiënt zelf of aanwezige echtgenoot. Met enige vertraging lukte het de echtgenoot door het telefoonmenu van de huisartsenpost (inclusief inspreken burgerservicenummer) heen te komen zodat het consult kon worden aangevraagd.
Met een beetje pech was deze procedure te lastig geweest voor een hoogbejaarde patiënt of begeleider. Ook vermoed ik dat een analfabeet, geestelijk gehandicapte of onder invloed zijnde patiënt misschien niet de benodigde hulp had kunnen inroepen.
Bij deze roep ik de dienstdoende artsen op het belang van de patiënt flexibeler af te wegen tegen het belang van het strikt vervullen van bureaucratische procedures om onnodige vertraging en verslechtering van gezondheidstoestand te voorkomen.
Rob Maes
radioloog
M.W.F. Bezuijen-Westmaas
Huisarts, Nootdorp
Beste radioloog , ik sluit mij volledig aan bij wat collega Hendriks schrijft. Natuurlijk hoort maatwerk de norm te zijn. De triage is van levensbelang, en mocht u daar interesse in hebben wil ik u van harte uitnodigen om eens een (deel van een ) die...nst mee te draaien (en vooral ook te kijken hoe ontzettend groot de workload van de triagisten en huisartsen is). Het heeft dus niets te maken met onwil , dat deze huisarts de toestand van de patiënt juist wilde inschatten, hij/zij wilde juist goed werk leveren.
E.J.E. Hendriks
huisarts, Utrecht
Het klinkt alsof de communicatie niet optimaal is verlopen. Maatwerk en flexibiliteit horen de norm te zijn. De meest voor de hand liggende oplossing zou geweest zijn dat de triagiste zelf gebeld zou hebben naar de echtgenoot. Daarmee zou het keuzem...enu en een dubbele wachttijd zijn voorkomen, maar zou er wel de mogelijkheid geweest zijn tot triage op de plaats van de patient. Ik voelde me geroepen tot het plaatsen van deze reactie omdat ik denk dat er hier vaker misverstanden ontstaan. De reden tot triage ter plaatse is niet puur bureaucratisch. Het is een realiteit dat er op een gegeven moment meerdere oudere patienten tegelijkertijd liggen te wachten op een visite. Het is dan van belang de urgentie/volgorde te bepalen en daarvoor moet de toestand van de patient zo goed mogelijk ingeschat worden. Dat is al niet makkelijk telefonisch, laat staan via iemand die niet ter plaatse is. Met telefonische triage ter plaatse kan geluisterd worden hoe pijnlijk, hoe dyspnoisch, hoe coherent iemand is. Dat lukt veel minder goed via een derde. Het is mijn indruk dat niet alle specialisten zich de huidige druk op de huisartsenzorg/huisartsenpost realiseren, ik hoop dat dit bijdraagt aan een vollediger beeld.
M.J. Fortuijn
Psychiater , Haarlem
Briljante en simpele oplossing: de triagist belt de patiënt zelf!
S. van Duijvenboden
Huisarts
Briljant misschien, simpel helaas niet altiid: diezelfde triagist heeft namelijk vaak een lange wachtrij met andere wachtende patiënten, die mogelijk ook urgente hulp nodig hebben… niet iedere patiënt durft immers de spoed-knop in te drukken.