Zelfdiagnostiek

Dokteren op jezelf omvat ook zelfdiagnostiek. Zo heb ik ooit de onterechte diagnose nierstenen bij mezelf gesteld en daar drie verschillende huisartsen in meegenomen. Het begon met een koliekachtige aanval op tweede kerstdag: heftige, acuut ontstane flankpijn links met bewegingsdrang, die na ongeveer een uur acuut weer ophield.

De volgende dag besprak ik (gelukkig geheel pijnvrij) mijn klacht met de huisarts. Na urineonderzoek volgde een recept diclofenac en het advies om door een zeefje te plassen zodat ik wist wanneer ik de steen kwijt was. Op oudejaarsdag (in het weekend) begon de pijn opnieuw, dit keer langer en met braken. Op de huisartsenpost volgde hetzelfde proces, en met een injectie morfine was de pijn wel te doen. Twee dagen later verergerde de pijn opnieuw en begon het braken weer. Wegens de kerstvakantie kwam ik bij een waarnemend huisarts, die me voor beeldvormend onderzoek verwees om een hydronefrose uit te sluiten. Op de X-BOZ waren geen stenen te zien en ik begon een beetje te zweten: stelde ik me aan? Op de echo onderbuik werd vrij vocht gezien, en ik werd doorverwezen naar de gynaecoloog die middels transvaginale echo al snel de diagnose torsie van het ovarium links stelde, die succesvol laparoscopisch werd behandeld.