Levensgevaarlijk bezuinigen
4 reacties
Meneer Jansen*, 61 jaar, komt op de Spoedeisende Hulp van ons ziekenhuis vanwege forse benauwdheid. Wij kennen hem sinds een groot hartinfarct in 1998 waarna hij hartfalen en kamerritmestoornissen ontwikkelde. Om die reden heeft hij sinds 2004 een biventriculaire implanteerbare cardioverter-defibrillator (icd) die hem inmiddels al meermaals voor een plotse dood heeft behoed (niet geheel onbelangrijk in de huidige tijd waarin kritisch wordt gekeken naar icd-implantaties).
Bij onderzoek blijkt sprake van progressief hartfalen, veroorzaakt door disfunctioneren van zijn icd, en dan met name van de linkerkamerdraad. De huidige icd’s kunnen dit zelf detecteren en via een homemonitoringssysteem vanuit thuis vroegtijdig aan het ziekenhuis doorgeven, zodat tijdig maatregelen genomen kunnen worden.
Op de SEH vragen wij ons af waarom dit niet is gebeurd. Dan vertelt meneer ons dat hij van alles onderneemt om zijn energierekening zo laag mogelijk te houden en zodoende heeft besloten het homemonitoringssysteem uit te zetten. Wij staan even met onze oren te klapperen, vooral als blijkt dat dit enkele weken eerder al is gesignaleerd door de icd-technici, maar dat meneer geen gehoor heeft gegeven aan het verzoek het apparaat weer aan te zetten. Op de SEH hebben we de icd-instellingen in enkele minuten kunnen aanpassen waardoor de linkerkamerdraad weer naar behoren functioneerde en met tijdelijke ophoging van de diuretica kon meneer weer naar huis. Momenteel gaat het gelukkig weer goed met hem en met het functioneren van zijn apparatuur evenzeer.
Hij wil zijn energierekening zo laag mogelijk houden
De huidige inflatie, met name gedreven door hoge energiekosten, raakt ons allemaal. Financiële zorgen geven ook veel patiënten het gevoel dat het water hun aan de lippen staat, waardoor zij gedwongen worden keuzes te maken met soms opmerkelijke consequenties. In deze casus bespaart meneer Jansen 28 kWh per jaar (met de huidige energieprijzen is dat ongeveer 20 euro per jaar), terwijl een bezoek aan de Spoedeisende Hulp al gauw het twintigvoudige kost. In een medische wereld waarin remote monitoring en e-health een steeds belangrijkere rol spelen, roept de casus toch een aantal interessante vragen op. Moet stroom voor medische apparatuur in het basispakket? En hoe dan rekening te houden met het prijsplafond? Moet het aantal internet-MB’s dat een dergelijk systeem gebruikt worden vergoed? Wie is verantwoordelijk als patiënten hun apparatuur zonder overleg disfunctioneel maken? En hoe kijkt de verzekeraar hiernaar, zeker in een tijd waarin verzekeraars het gebruik van gezondheidsbevorderende apps juist belonen? Nederland is een solidair land, maar moeten wij als maatschappij zo solidair zijn dat we dit vergoeden? Of moet de gebruiker zo solidair zijn om zijn apparatuur aan te zetten? Wij weten het (nog) niet, maar u wellicht wel.
*naam gefingeerd
auteurs
Roderick Treskes, aios cardiologie
Saskia Beeres, cardioloog
J. Boddé
Huisarts
Ik ben er wel uit. Nee dat moet niet in de basisverzekering en ook niet in de aanvullende verzekering. Lijkt me toch echt wel een individueel probleem van deze man.
W.L. Rakhorst
Psychiater , Amsterdam
Tsja… dan kun je ook wel groenten en fruit, luchtzuiverings installatie (in grote steden heb je al gauw 4 sigaretten aan fijnstof binnen) en gederfde inkomsten door polibezoek in het basis pakket doen. En gaan we dat in natura geven of gewoon cash? G...aat die 20 euro dan inderdaad naar die monitor? Of zullen we weer een aparte toeslag verzinnen die door de belastingdienst maar weer moet worden geregeld?
M.T.L. Agema-Tillemans
Huisarts
Het raakt aan de grenzen van geneeskunde op meerdere fronten. Qua kosten maar ook qua verantwoordelijkheid en vertrouwen in de behandelrelatie.
Ik denk dat we soms te veel leunen op techniek. Tegenwoordig is die monitoring mogelijk waar we op vertr...ouwen en bouwen. Dat vertrouwen raakt nu kwijt zonder medeweten van het medisch team, met mogelijk (on)wetendheid van patiënt.
Kennelijk kan de pacemaker al binnen enkele weken na controle onregeld zijn. Had die controle eerder geweest als we niet op de monitoring hadden kunnen vertrouwen? Is de controle nu minder secuur? Is de foutmarge te verkleinen op dit soort incidenten?
Vertrouw nooit voor volle 100% op mooie techniek.
A.J. Colon
Neuroloog/klinisch neurofysioloog, Fort-de-France
Wat een interessante vraag! Economisch bezien is de vraag of de kosten van de door alle patiënten gezamenlijk gebruikte stroom opweegt tegen die ene patiënt waarbij dit winst oplevert. Als de NNT groter is dan 20 dan zou in bovenstaand voorbeeld het ...uitzetten meer winst opleveren dan het aan laten staan.
Gelukkig zijn we nog niet zo ver dat alles alleen maar financieel bepaald wordt. Immers: de goedkoopste patiënt is een dode patiënt. Heet gaat hier om morele Filosofie. De vraag hier is dan ook of de maatschappij voor deze kosten op zou moeten draaien (met bijbehorende stijging zorgkostenpremies en discussies over wat een gezond jaar extra mag kosten) of de patiënt zelf (met het non-argument dat als een patiënt het niet belangrijk genoeg vindt waarom zou de verzekering het dan wel moeten vinden). Ik moet bekennen uitermate benieuwd te zijn naar de discussie die hierop gaat volgen, want ik ben er voor mijzelf nog niet uit.