Rekkelijk of precies
1 reactie
Ben je ziek als je lijdt aan een objectiveerbare aandoening of ben je ziek als je je ziek voelt? Is ziekte de afwezigheid van gezondheid of is ziekte de aanwezigheid van een kwaal? Over deze fundamentele vragen wordt al vele decennia gediscussieerd.
Zoals in veel discussies is er ook in deze een groot verschil van inzicht tussen de rekkelijken en de preciezen. De rekkelijken kregen een flinke steun in de rug toen de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) in 1948 gezondheid definieerde als ‘een toestand van volkomen lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welbevinden’. Volgens deze definitie ben je natuurlijk al snel ongezond. Ofwel ziek.
Nou en, zult u wellicht denken. Het enige belangrijke onderscheid voor u is dat tussen patiënten en niet-patiënten. Die eerste categorie bestaat uit mensen die zich bij u vervoegen voor een consult of behandeling en de tweede uit mensen die dat niet doen. Natuurlijk is dat een simplificatie. Maar wel een waarmee u in de praktijk uit de voeten kunt.
Voor dermatoloog Ids Boersma gaat die vereenvoudiging niet op (zie Kaalheid als ziekte niet serieus genomen, blz. 634). Hij behoort evident tot het kamp der rekkelijken. Volgens Boersma is haarverlies niet slechts een bijproduct van een natuurlijk verouderingsproces, maar een symptoom van de ziekte alopecia androgenetica. Een ziekte waar een medicijn voor bestaat en waarvoor behandeling dus geïndiceerd is. Hij ergert zich aan collega’s die dit anders zien. Maar onder vakgenoten is Boersma’s opvatting omstreden. De preciezen hebben de overhand.
Het is gemakkelijk om lacherig te doen over de taakopvatting van artsen als Boersma. De heroïek die de geneeskunde voor veel artsen zo aantrekkelijk maakt, is daarin ver te zoeken. Maar het aardige is dat deze taakopvatting wel de ervaren lijdensdruk van de patiënt centraal stelt. En zo’n taakopvatting is eigenlijk wel verfrissend in een tijd waarin ziekenhuisdirecteuren, zorgverzekeraars en politici de doktersbehandeling van puberale comazuipers ter discussie stellen. Want of je nu rekkelijk of precies bent, als artsen een behandeling van alcoholintoxicatie afhankelijk gaan maken van de mogelijkheid om een eigen bijdrage te innen, dan is het einde zoek.
Robert Crommentuyn, adjunct-hoofdredacteur
www.twitter.com/medischcontact
R.U. Melchers
bedrijfsarts, HOUTEN
Vanuit het standpunt van behandeling zal het me worst wezen of iets een ziekte genoemd wordt of niet.
Maar als bedrijfsarts, wiens primaat 'oordelen' is, heeft mijn gezag ingrijpende consequenties. Als ik tot het oordeel kom dat het verzuim van een ...werknemer NIET door een ziekte verklaard wordt... kan die werknemer zijn huur niet meer betalen. En andersom... als ik tot de conclusie kom dat het verzuim WEL door een ziekte verklaart wordt... breng ik de werkgever in een moeilijk pakket. En als de werkgever dan ophoudt te bestaan (dat gebeurt echt!) kan niet alleen die verzuimende werknemer zijn huur niet meer betalen... maar kunnen al zijn collega's dat ook niet meer...!
Roel Melchers, bedrijfsarts in Houten.