Kosten in perspectief
2 reactiesVolgens het Centraal Plan Bureau zullen de zorguitgaven tussen 2018 en 2021 bij ongewijzigd beleid jaarlijks met zo’n 3,4 procent groeien. Dat is een heel ander verhaal dan de stijging in de afgelopen zes jaar, die volgens het CPB gemiddeld 1,1 procent per jaar was. MC-journalist Bas Knoop maakte een rondje langs een aantal deskundigen om reacties op het CPB-verhaal op te tekenen. Wat opvalt is dat vooral bekende verklaringen voor de kostenstijging naar voren komen: de kosten van de langdurige zorg, vergrijzing, verspilling in de zorg, dure geneesmiddelen en innovaties, praktijkvariatie en het leveren van onnodige zorg. Niets nieuws onder de zon.
De huidige minister van VWS is succesvol geweest in het beteugelen van de groei van de zorgkosten. De decentralisatie van de langdurige zorg en de jeugdzorg, met de bijbehorende budgetkortingen, vormde de eerste pijler van dit succes. Het sluiten van hoofdlijnenakkoorden met verschillende zorgpartijen waarin de uitgavengroei jaarlijks werd gemaximeerd op 1 procent, was de andere. Voornamelijk budgettaire maatregelen, die aangevuld met een flinke stijging van het eigen risico het, alom gewenste, resultaat van minder stijging van de zorgkosten tot gevolgen hadden. De vraag is of het effect van deze maatregelen op termijn stand houdt.
Een nieuwe periode van veel discussie en pijnlijke maatregelen dreigt. Om te voorkomen dat we in dezelfde kringetjes gaan ronddraaien, pleit ik ervoor dat de beleidsmakers die discussie wat breder aanvliegen. Bijvoorbeeld: als we met het buitenland vergelijken, vergelijken we dan appels met appels?
Als we praten over wat een mensenleven waard is, weten we dan dat de gemiddelde zorgkosten over een mensenleven elkaar niet veel ontlopen? En weten we dat preventie en lifestyle niet leiden tot lagere kosten maar tot meer gezonde jaren? Neem dan in alle overwegingen ook mee wat de zorg ons oplevert, zowel kwalitatief als kwantitatief, zodat het niet alleen over plat bezuinigen gaat.
Dat neemt niet weg dat wij ons vooral in de dagelijkse praktijk ook verantwoordelijk voelen voor zinnige en zuinige zorg. Dat spreekt toch vanzelf?
Hans van Santen, huisarts en hoofdredacteur
G K Mitrasing
Vogelvrije Huisarts, Heerhugowaard
Bas Knoop had vast geen abonnement op "Economisch Statistische Berichten"; daar wordt door economen beschreven dat die vermeende beheersing van de kosten wrs niet meer dan "beeldvorming" is.
algra
mc blogger, rotterdam
MC hoofdredacteur Hans van Santen lijkt op eerste gezicht gelijk te hebben. Niks nieuws onder de zon - want allemaal bekende verklaringen - én een minister die succesvol de kosten lijkt te hebben 'beteugeld'.
Maar ik heb zo mijn twijfels - als ik ...zo vrij mag zijn. Twee kanttekeningen erbij:
1. De grote onderstromen lijken dan wel bekend te zijn (niets nieuws onder de zon) , maar even zo goed niet afdoend onder controle.
Ik verwijs in dit verband naar recente opmerkingen van CZ voorman van der Meeren in het FD van 4 april jl.Ik citeer:
'Het verschil tussen de premie en de echte kosten van de zorgverzekering wordt steeds groter’, waarschuwt bestuursvoorzitter Wim van der Meeren in het jaarverslag. Overreserves verdampen daardoor. ‘Op de lange termijn is dit onhoudbaar’, aldus Van der Meeren.
Van der Meeren hint alvast op een te verwachten premiestijging, mogelijk al per 2017. Dat zal zeker tot de nodige politieke rumoer leiden, want het is ook nog eens verkiezingsjaar.
2. De zorg kosten van de grote groep immigranten zijn nog niet meegenomen in de CPB analyse en ook in het commentaar vanuit het veld worden deze niet genoemd. Toch gaat het grote aantallen immigranten( 50- 90.000 of meer ?).
Dé echte dark horse in dit dossier ?
Wellicht een ideetje voor de redactie van Medisch Contact om eens uit te zoeken in welke orde van grootte deze moeten worden ingeschat.
Kan er daarna gedebatteerd worden of de 'echte keuzes'