Incidentenbeleid

Beleid maken op basis van incidenten, het verschijnsel kennen we allemaal. Nijhuis keert zich daarom in zijn artikel tegen het voorstel om een gedwongen keizersnede juridisch mogelijk te maken als een foetus in levensgevaar komt. De Groot e.a. pleitten hier onlangs voor in Medisch Contact (MC 02/2016: 36). Nijhuis vindt hun voorstel veel te ingrijpend, omdat het gaat om een zeer zeldzaam incident. Daar moet je geen structurele maatregelen tegen nemen, vindt hij. Hij geeft een goed voorbeeld van waartoe ‘incidentenbeleid’ kan leiden: na een terroristische aanslag gaat in een vliegtuig de cockpit ‘op slot’. Vervolgens leidt deze oplossing tot een nieuw drama, omdat de piloot even alleen is in de cockpit. In vrijwel elke sector kennen we voorbeelden van maatregelen die genomen worden op basis van incidenten waar (vooral publieke en politieke) onrust over ontstaat. Het past in het beeld van de maakbare samenleving, waar elke plooi gladgestreken dient te worden. Ook in de gezondheidszorg kennen we het verschijnsel. Zonder te willen beweren dat een depressie een incident is, bekroop het gevoel van incidentenpolitiek me bijvoorbeeld rondom het depressiegala. Ook de minister vond depressie een groot probleem waar we wat aan moesten doen, daarbij even uit het oog verliezend dat de forse bezuinigingen op de ggz ook uit haar eigen beleidskoker komen. Ik ben in afwachting van de week van de angst, want daar zie ik veel voorbeelden van op het spreekuur.

Menno Oosterhoff schreef afgelopen week een prachtige blog onder de titel ‘Bureaucrazy’ waarbij ‘er sprake is van tijdrovende uitgebreide procedures/rituelen voor feitelijk geringe of eenvoudig op te lossen onvolkomenheden’. Verplichte kost naar mijn mening.

En als we dan toch bezig zijn over curieus beleid, leest u dan vooral het artikel van Ouwens over het deskundigenoordeel bij ziekteverzuim. Daar doemt het beeld op waarvan gelukkig ook de NVAB en NVVG zich afvragen of dit wel bijdraagt aan het beoogde doel: herstel en behoud van arbeidsgeschiktheid.

Eerder pleitte ik op deze plek voor meer evidencebased beleid. Er is nog geen reden dat pleidooi los te laten.

Hans van Santen, huisarts en hoofdredacteur