De wal en het schip
1 reactieAfgelopen weken was er veel aandacht voor de problemen die ziekenhuizen ervaren met de toestroom van ouderen. Het AMC heeft in verband met de toenemende drukte op de spoedeisende afdeling 28 extra bedden geplaatst. Vanuit Limburg kwam het geluid dat er opnamestops nodig waren omdat ouderen niet voldoende ‘doorstromen’.
‘Het ziekenhuis heeft noodgedwongen de functie van het verzorgingstehuis overgenomen. Hoewel ziekenhuizen altijd klaarstaan om zorg te verlenen, is dat natuurlijk niet de bedoeling’, zei woordvoerder Wouter van der Horst van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen. Deze ‘verkeerde’-beddenproblematiek is niet nieuw, maar komt tot een nieuw hoogtepunt nu het beleid erop gericht is mensen zo lang mogelijk thuis te laten wonen, verzorgingshuizen de facto ophouden te bestaan en verpleeghuisbedden schaars zijn. Of dit alleen maar het gevolg is van de grote transities in de ouderenzorg is niet met zekerheid te zeggen, maar dat er een verband is ligt voor de hand. De vraag is wat het kabinet, in casu de staatssecretaris van Volksgezondheid hieraan wil doen, waarbij het onwaarschijnlijk is dat dat deze kabinetsperiode nog gebeurt. Grofweg is er een keuze tussen twee routes. De ene route huldigt het principe ‘waar gehakt wordt vallen spaanders’. Met andere woorden: grote veranderingen vergen nu eenmaal tijd; dat daarbij dingen fout gaan is logisch, maar uiteindelijk komt het goed. De andere route is de weg van de geleidelijkheid, waarbij stap voor stap veranderingen worden doorgevoerd, voortdurend evaluerend wat de gevolgen zijn. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dat vaak leidt tot ‘stroop’. De keuze van Van Rijn voor een ‘big bang’ is daarom vanuit zijn positie best te begrijpen. Maar gezien de gevolgen zal de wal het schip wel keren op enig moment. De vraag is dan ook of deze manier van bezuinigen voor ouderen ook op langere termijn effectief is. Ik denk van niet. Het laat zich raden dat onder druk van (semi)acute situaties ad-hocoplossingen gezocht worden om deze op te vangen. Het signaal van de ziekenhuizen spreekt wat dat betreft boekdelen.
W.J. Duits
Bedrijfsarts, HOUTEN Nederland
Een "Big Bang" is een moderne manier van bedrijfsvoeren. Je overdenkt niet eerst de gevolgen, maar repareert al gaande het proces de problemen die ontstaan. Het is alleen wel een hele vreemde benadering als het uitgangspunt is "mensen moeten zelf kun...nen beschikken over hun leven". De gang naar het verzorgingshuis is al jaren een wel overwogen stap die ouderen nemen omdat ze het zelfstandig thuis niet meer redden. Niemand is m.i. ooit uit volledige vrijwilligheid naar een verzorgingshuis gegaan, mensen bleven zo lang mogelijk zelfstandig leven thuis. Dus eigenlijk was er sprake van een volledige zelfbeschikking bij ouderen, dat is hen nu afgenomen. De tussenstap "verzorgingshuis" wordt weggenomen. In een verzorgingshuis wonen ouderen nog in zekere mate van zelfstandigheid en krijgen ze zorg op maat en hebben ze het voordeel van toezicht en een zekere bescherming. Daarnaast is er nog sprake van sociale contacten met leeftijdsgenoten, zonder dat er veel moeite voor hoeft te worden gedaan. Ik vraag me oprecht af, wanneer je niet meer goed ter been bent, je nog nauwelijks de deur uit kunt, of je dan nog wel zo blij bent met je "eigen huis". Je "eigen huis" wordt dan een gedwongen plek om te wachten op je dood. Ondanks alle goed bedoelde buurtzorg. En dan de illusie van de gezellige jonge buren als mantelzorger, merendeel van de jonge buren werken allebei en hebben hun kinderen in de opvang zitten. Die hebben geen tijd voor sociale contacten met hun oudere buren, vooral als die niet veel meer kunnen. Het is natuurlijk anders als je als oudere nog actief bent, dan kan je een ziek kind opvangen, of eens een keertje koken voor zo'n gezin. Maar andersom zal het hooguit kunnen bij korte ziektes.
Het kabinet is iets aan het "regelen" wat door gezonde participerende burgers allang werd gedaan. Alleen heeft dit kabinet nu een regelmogelijkheid weggenomen, waardoor mijn vrijheid als oudere behoorlijk wordt ingeperkt.
Het wetsvoorstel "voltooid leven" heeft wel een bijsmaak nu.