Nieuw: naar de Appie voor een soatest

Bij de Albert Heijn, ergens tussen de quinoa en het maandverband, liggen sinds kort soatesten. Je neemt het monster thuis af en stuurt het per post op om de uitslag online te ontvangen.

Het gaat een soort van anoniem (de Appie kan de koop nog steeds linken aan je bonuskaart of pinpas), en je hoeft er niet voor naar je huisarts of de GGD. Nadeel voor de gebruiker is wel dat de testen op deze manier niet onder verzekerde zorg of GGD-zorg vallen. De plek in de schappen werkt volgens het shop-in-shopconcept: aanbieder Homed-IQ betaalt de grootgrutter ervoor, want die ziet er zelf geen brood in. De marge op soatesten is beperkt, en ik vermoed dat er verlies op wordt gedraaid, en dat de actie vooral reclame is voor testen met een gezondere winstmarge.

Toegang tot medische testen loopt in Nederland meestal via een arts. Wil je het geheel op eigen houtje en eigen kosten doen, dan ben je uitgeleverd aan dit soort aanbieders, en moet je gaan prutsen met zelfafnames van vingerprikbloed (lekker je bloed op een kartonnetje smeren bij verdenking op hepatitis B). Van de meeste testen op de Homed-IQ-site is het echter moeilijk te begrijpen welk probleem ze oplossen, zeker indien verricht zonder medisch advies. Wat kan iemand met de high sensitive CRP-bepaling (35 euro), een paar leverwaardes (39 euro) of een paar hormoonwaardes (de ‘vruchtbaarheidstest’ van 159 euro)? De geautomatiseerde online medische adviezen van Homed-IQ zullen daarbij weinig helpen. Zo moet een man die na een beschermd heteroseksueel contact een beetje moe is, zich volgens hun soatestwijzer voor 138 euro laten testen op chlamydia, gonorroe, trichomonas, syfilis, hiv en hepatitis B – of hij gevaccineerd is tegen hepatitis B maakt voor het advies niet uit. Laten we het erop houden dat commerciële bedrijven in de zorg altijd een spanningsveld ervaren tussen dingen doen die zinvol zijn en dingen waar ze geld aan verdienen.

Van de meeste testen is het moeilijk te begrijpen welk probleem ze oplossen

Kenmerkend aan snelle marketingjongens zijn ook de onzinverhalen waarmee ze zichzelf op de borst kloppen. Zo zou dit bedrijf zijn opgericht omdat een van de oprichters ‘voortdurend zijn bloedglucosespiegel in de gaten (moest) houden met regelmatige bloedtesten’. Dat ‘kostte hem uren reizen’, dus kennelijk had die arme man geen toegang tot glucosezelftesten. Het motiveerde hem om toegankelijkere testoplossingen te bedenken, maar juist niet voor glucosespiegels, want die test bieden ze niet aan. Gezien de uitgesproken wens om gezondheidstesten goedkoper te maken, zou je ook een prijsvechter vermoeden, maar bepaalde combinaties van testen zijn juist duurder dan in de reguliere zorg.

Zelf doet Homed-IQ alleen logistiek (overigens al complex en verdienstelijk genoeg), en voor ‘excellent advies’ verwijst het door naar de ‘meer dan vijfduizend medewerkers’ van hun laboratoriumpartners. Dat vereist waarschijnlijk vloeiend Duits, want het lab staat in Sleeswijk-Holstein. Lees: je zult gewoon naar je eigen huisarts moeten. Vraag blijft overigens of ze bij Homed-IQ ooit zelf een diagnostisch laboratorium van binnen hebben gezien, want als illustratie van het lab prijkt op hun website een foto van een man in een wit pak in een cleanroom, een fabrieks­hal waar robots microchips maken.