Het is hier autistisch
Ik krijg de kriebels van een '30-jarige appendicitis'
3 reactiesKijkt u net als ik ook graag naar tv-programma’s als Je zal het maar hebben of Syndroom? Vast wel. Gezien de kijkcijfers weten velen met ons het te waarderen dat de programmamakers ons niet alleen iets leren over verschillende ziekten, maar vooral met erg veel respect de mensen achter de aandoening portretteren. Iedere aflevering heb ik weer bewondering voor hun kracht en vermogen zich aan te passen en hun eigen regie te voeren. Zo zijn zij in vlees en bloed ambassadeurs van het gedachtegoed van Machteld Huber over positieve gezondheid. Waarin niet de ziekte centraal staat, maar de mens met al zijn fysieke, emotionele en sociale uitdagingen in het leven.
Een ander voorbeeld van een dergelijk programma is Het is hier autistisch, dat mensen met autisme toont in hun dagelijks leven. Een prachtig programma, maar toch krijg ik de kriebels van de titel. Hoe positief en grappig ook bedoeld. Net zoals ik iedere keer de kriebels krijg als een SEH-arts me vraagt bij een ’30-jarige appendicitis’ te komen kijken, een collega 'een 75-jarige demente collumfractuur’ aanmeldt voor spoedoperatie of als we een patiënt tijdens een time-outprocedure voor de operatie vragen of hij of zij ‘diabeet’ is.
Noem me een semantische zeurpiet, maar ik heb er een hekel aan als mensen met zulke bewoordingen worden gereduceerd tot alleen hun aandoening. Mensen willen en moeten immers in hun kracht worden aangesproken en niet in hun zwakte. Diabeet, autist, schizofreen, demente: je bént het niet, je hébt het.
Anthonie Taselaar
arts,: niet meer practiserend, Boekelo
Martijn,
semantisch mag het nog iets preciezer:
onze normaal begaafde (6 VWO behaald) 27 jarige dochter heeft ernstige autistische beperkingen die haar het leven in de "participatie"maatschappij in bijzondere mate bemoeilijken;
ze is geen auti...st ze: is gewoonweg onze AnnaVita.
Bert Wiechers
huisarts n.p., Zwolle
Beste collega m,
Uw betoog verzandt enigszins in gerommel met de interpunctie en het gebruik van hoofdletters. Maar ik denk dat ik het wel met u eens kan zijn.
Iets anders betreft uw opmerking over de ‘verstandelijke beperking’. Mijn antwoord op... uw vraag: iedereen heeft een verstandelijke beperking! Iedereen, hoe slim ook, zal worden geconfronteerd met zaken waar ze met hun pet niet bij kunnen. Dat geldt natuurlijk ook voor de lichamelijke beperking. Zo ben ik genoodzaakt mijn visuele beperking met een bril te compenseren. Waar het om gaat is de mate waarin zo’n beperking het dagelijks functioneren belemmert. We noemden dat een handicap, maar dat mag niet meer ….
m
Psychiater, Thesinge
Interessant thema. Heb je iets of ben je iets.? Ik vind het woord aandoening wel mooi. Iets wat aan de persoon gedaan wordt. Of stoornis. Iets wat functioneren en welbevinden verstoort. Maar toch nomen mensen zich ook wel hartpatiënt. Het is ook een... erkenning.
Het gaat er uiteindelijk om dat het waardeoordeel over iemand niet afhangt van de aandoening die hij heeft. Maar dat is een idealistisch standpunt. Iemand met een verslavingsprobleem, die steelt, liegt en bedriegt. Dan neigen we er toch toe hem een verslaafde te noemen, die het gedrag vertoont dat daarbij hoort. Iemand met een autismespectrum stoornis. Zeggen we. Hij heeft ASS. maar iemand met een verstandelijke beperking. ? De vraag is of er iemand is die een verstandelijke beperking heeft. Of een demente bejaarde? Moeten we zeggen. Een bejaarde die lijdt aan dementie? Ik vind eigenlijk wel. De geest is niet ziek, De ziel kan dat wel zijn. ik ga er binnenkort een vlog over maken, want iemand vroeg me dat