Mevrouw de voorzitter
1 reactieIk heb de leukste bijbaan die er is in de chirurgenwereld. Ik ben onderdeel van de congrescommissie. Dit betekent concreet dat we met een grote groep bevlogen mensen jaarlijks een tweetal congressen mogen organiseren voor chirurgisch Nederland. En dit alles onder de bezielende leiding van mevrouw de voorzitter.
Mevrouw de voorzitter is een fenomeen. Ik kwam er al snel achter dat het allerbeste wat ik kon doen voor de congrescommissie, het ondersteunen van mevrouw de voorzitter was. Supporter zijn heet dat in voetbaljargon. Of materiaalman. Hoe u wilt.
Mevrouw de voorzitter heeft drie kinderen, een hond en een werkende man. Vooral dat laatste lijkt me lastig. Daarnaast is ze chirurg in het grootste perifere ziekenhuis van Nederland. En daar opereert ze geen ingegroeide teennagels zullen we maar zeggen. En altijd vrolijk. Heeft dat mens geen slaap nodig? dacht ik in het begin.
Mevrouw de voorzitter heeft zeer relevante thema’s op de agenda gezet. Cultuur, #MeToo en duurzaamheid. Best even wennen voor de toch wat conservatieve chirurgenwereld. Maar met enthousiasme, overtuigingskracht en een kraakheldere visie is het haar allemaal gelukt. Leiderschap heet dat.
Wij zijn niet de enigen die hebben gezien dat mevrouw de voorzitter een fenomeen is. Ze gaat een leiderschapstraject doen, gesteund door de raad van bestuur van haar ziekenhuis. Deelnemers worden geacht een project te bedenken om de zorg op hun eigen afdeling te verbeteren. Mevrouw de voorzitter niet. Die gaat het hele ziekenhuis verduurzamen. En de stad erbij.
Waarom is dit nou zo bijzonder? Mevrouw de voorzitter en ik zijn het afgelopen jaar uitgenodigd voor meerdere beleidskaderdagen. Daar zijn de bestuurlijk actieve chirurgen van Nederland aanwezig. Zij was daar de enige vrouw. Bestuurlijk is chirurgie een mannenwereld, maar dat komt niet meer overeen met de dagelijkse praktijk.
Er word vaak gesproken over mannelijke rolmodellen in onze wereld. Want er zijn zo weinig vrouwen. Gelul. Ze zijn er wel degelijk, maar niet iedereen heeft dezelfde kwaliteiten als mevrouw de voorzitter. Ik zal u een geheimpje vertellen: 99 procent van de mannen heeft die kwaliteiten ook niet. De vraag is dus: hoe faciliteren we andere vrouwen die bestuurlijk actief willen zijn, kinderen, een hond en een werkende man hebben?
Mevrouw de voorzitter, u neemt vandaag afscheid, maar ik heb nog een laatste verzoek aan u. Help ons mee dit probleem op te lossen. Omdat u dat rolmodel bent. Maar bovenal omdat u het kunt.
meer van marijn houwert
Dolf Algra
commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, Rotterdam
Geen mooiere bos bloemen als deze blog. Driewerf hoera, hoera, hoera voor deze mevrouw voorzitter. Dat moet wel een echte kanjer zijn.