Blogs & columns
Menno Oosterhoff
Menno Oosterhoff
3 minuten leestijd
Blog

Het kluchtrecht

4 reacties

De postbode belt aan. Een aangetekende brief. ‘Ik heb een krabbel van u nodig.’ Terwijl ik teken zie ik dat het een brief is van het regionale tuchtcollege. ‘Shit’, denk ik, ‘aan het eind van mijn carrière, in het zicht van de haven nog een tuchtzaak’.

Snel maak ik de envelop open. Hoe groot is de schade? Ik scan de begeleidende brief en zie al snel dat het meevalt. De klacht is niet ontvankelijk verklaard. Nou kan dat altijd nog een staartje krijgen, maar het blijkt te gaan om iemand die ik 28 jaar geleden in behandeling had. Dus dat is allang verjaard. Nu ik gerustgesteld ben, wordt het tijd om eens beter te lezen wat de klacht tegen mij is. Dat wordt niet duidelijk. Het gaat om een klacht tegen mij en 32 (!) andere hulpverleners. De strekking is dat er gedurende het contact van vele jaren met diverse hulpverleners en keurende instanties tegenstrijdige dingen zijn gezegd. Omdat dat niet allemaal tegelijk waar kan zijn, moeten daar onjuistheden tussen zitten. De vraag aan het tuchtcollege is om uit te zoeken welke en door wie en dan daarover te oordelen. Er zitten 77 bijlagen bij het uitgebreide klaagschrift, die het tuchtcollege niet automatisch heeft meegestuurd. Om papier te besparen, aldus de begeleidende brief. Nadat de eerste schrik voorbij is, vind ik het ook wel weer tragisch. Zoveel moeite als er gedaan is om al die bijlagen te kopiëren, een overzicht te maken en het klaagschrift te schrijven. Er staat ook in dat ze bang zijn dat er weer niet geluisterd zal worden zoals ook in eerdere klachtprocedures.

Maar deze klacht bevestigt mij in mijn negatieve visie op het tuchtrecht. Daarin bevind ik mij in goed gezelschap. In het jaarverslag van de tuchtcolleges over 2016 schrijft Marcel Levi onder meer: ‘Het medisch tuchtrecht komt slechts zeer beperkt tegemoet aan haar ambitie om kwaliteitsrecht te zijn. De rol van de tuchtcolleges om zorgverleners te waarschuwen, te berispen of te schorsen is in veel gevallen weinig constructief en slechts zelden echt relevant.’

Als ik zulke vernietigende kritiek kreeg dan zou ik dat niet in een jaarverslag zetten en vervolgens vrolijk verdergaan.

Begrijp me goed. Het gaat me er niet om, dat ik artsen, die laakbaar gedrag vertonen de hand boven het hoofd wil houden. Maar ik vind dat er te makkelijk kan worden geklaagd. Er is geen enkele drempel. Een klacht tegen 33 hulpverleners vind ik geen klacht maar een klucht. Hetzelfde geldt voor de vrouw die tegen zeven hulpverleners tegelijk een klacht indiende en toen ze bij alle zeven in het ongelijk werd gesteld bij alle zeven in hoger beroep ging.

Verder vind ik uitspraken nogal eens niet stroken met mijn rechtsgevoel en irritant bevoogdend. Alleen al het woord tucht roept puberaal verzet in me op. Dat gevoel werd recentelijk nog verwoord in een praktijkperikel.

Ik schreef al vaker over het tuchtrecht. Ik ben ervan overtuigd dat mijn negatieve visie door het merendeel van mijn collega’s wordt gedeeld. In juni werd in dit blad al opgeroepen tot een taskforce tuchtrecht. Het wordt tijd dat de KNMG hiervoor het initiatief neemt. Het tuchtrecht is aan herziening toe. Ik kan het in elk geval zo niet meer serieus nemen.

Tuchtrecht
  • Menno Oosterhoff

    Menno Oosterhoff is (kinder- en jeugd)psychiater eninitiatiefnemer van www.ocdnet.nl en www.ocdcafe.nl. Hij maakt de podcast ‘God zegene de greep’ over de dwangstoornis. Daarover gaat ook zijn boek ‘Vals alarm´ waarin ook zijn eigen dwangstoornis aan de orde komt. Zijn boek ‘Ik zie anders niks aan je’ gaat over psychische aandoeningen in het algemeen. Tenslotte vindt u een bloemlezing van zijn blogs terug in het boek 'De psychiater en ik', een uitgave van Medisch Contact.  

Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Rinus Ouwens

    Bedrijfsarts, Bemmel

    Het huidige Tuchtrecht blijkt voor klager en aangeklaagde belastend en weinig bevredigend, met daarbij nauwelijks kwaliteitsverbetering. De poll spreekt boekdelen: draagvlak is er kennelijk nauwelijks meer onder de artsen.
    Voor verzekering- en bedri...jfsartsen, maar ook de experts die zij raadplegen is er een bijkomend probleem: ik hoor toenemend dat zij steeds minder bevindingen, waarnemingen en conclusies durven te rapporteren die wel relevant zijn maar de patient ongelegen komen. De kans op een tuchtzaak is immers veel groter bij een onwelgelegen oordeel of advies dan wanneer de beleving van de patiënt gevolgd wordt. Er wordt ook geregeld onverholen mee gedreigd: als u het rapport niet aanpast dan zien we elkaar voor het tuchtcollege.
    Een ongewenst ontwikkeling want een beoordeling betekent nu eenmaal dat de arts moet kunnen afwijken van de beleving van de patient. Als dit niet of nauwelijks meer kan, dan heeft de arts een onmogelijke opdracht.
    Dat de verongelijkte patiënt het Tuchtcollege inschakelt is invoelbaar, maar het is discutabel of het Tuchtcollege daarvoor bedoeld of gebruikt moet worden. Met mw Hairwasers denk ik dat een bemiddeling een veel betere optie is. In mijn ervaring blijkt praten met elkaar veel effectiever dan praten over elkaar.

    Mocht bemiddeling niet slagen, dan lijkt me een “Kwaliteitscollege” een goed alternatief voor het Tuchtrecht. Waar arts en patiënt kunnen vragen wat de arts anders had kunnen of moeten doen; hoe het in de toekomst beter zou kunnen en zo nodig wat de arts kan doen om een fout te herstellen. Dan gaat het veel meer over verbeteren van kwaliteit, leren van fouten en bereiken van een oplossing waar de patiënt mee geholpen is. Ik kan me voorstellen dat een arts dan ook zélf zo’n college inschakelt. Dan gaat het immers veel meer om bereiken van een oplossing dan om gelijk of straf.

  • Desiree Hairwassers

    Patient advocate borstkanker en erfelijke aanleg voor borst- en eierstokkanker, Huissen

    De klachten zijn niet ontvankelijk verklaard en dan concludeert Menno dat de tuchtprocedure niet klopt. Het klopt dan toch juist wel? Netjes niet ontvankelijk verklaard.

    Ik ben zelf klager in twee zaken. Afgelopen dinsdag was de zitting. Het is o...ntzettend heftig. Het gemak waarmee de klager zou klagen, zoals Menno dat schetst, klopt echt niet. Het is afschuwelijk voor de aangeklaagde en voor de klager.

    Ik denk dat het goed zou zijn als klagers worden begeleid en geholpen goed te bedenken en formuleren wat ze willen bereiken. Ik denk dat veel met bemiddeling opgelost zou kunnen worden. Zelf ben ik wel blij dat als een klager zorg echt slecht vindt deze tuchtprocedures bestaan. Je kunt wel klagen bij de Inspectie maar IGZ doet niks met individuele meldingen. Als we zorg echt beter willen maken, moeten kwalijke zaken wel ergens gemeld kunnen worden.

    Ik ben heel benieuwd wat de klager van de 33 klachten drijft en ik hoop dat hij goede zorg en begeleiding krijgt. Voor alle aangeklaagden lijkt me de schrik van de brief van de niet-ontvankelijk verklaring snel te vergeten.

  • Dolf Algra

    commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid, Rotterdam

    Al weer zo'n onnavolgbare klacht. Hoe kan zo iets in behandeling worden genomen ? 28 jaar na dato ? Onbegrijpelijk.

    Dat het tuchtrecht rammelt is al jaren bekend, maar kritiek en commentaar lijkt van het Tuchtcollege af te glijden als ware het Te...flon Mark Rutte.

    De laatste tijd zijn er meerdere initiatieven geweest om een deuk te kunnen slaan in deze 'wall of silence'. Dat lijkt mogelijk nu te lukken. Ongelooflijk, maar waar !

    Naar ik begreep gaat de KNMG ermee aan de slag. Dit onder andere nav artikel van Roeland van Leeuwen - neuroloog en Bart Schudel - huisarts- in Medisch Contact - Tuchtrecht gaat over betere zorg (MC 7 juni 2018). Lezenswaardig.

    https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/tuchtrecht-gaat-over-betere-zorg.htm

    Ik heb zelf vanuit mijn vakgebied over aantal even onbegrijpelijke als onverkwikkelijke zaken geschreven in een poging 'de zaak los te trekken'. Ik verwijs naar de volgende drie blogs:

    1. Het tuchtcollege, de beroepsnorm, én je collega-beroepsgenoten: één grote blackbox

    https://www.medischcontact.nl/opinie/blogs-columns/blog/het-tuchtcollege-de-beroepsnorm-en-je-collega-beroepsgenoten-een-grote-blackbox.htm

    2. Nog geen tuchtzaak aan de broek? Mazzel zeg !
    https://www.medischcontact.nl/opinie/blogs-columns/blog/-nog-geen-tuchtzaak-aan-de-broek-mazzel-zeg-.htm

    3. Stel: het tuchtcollege heeft het niet goed…
    https://www.medischcontact.nl/opinie/blogs-columns/blog/stel-het-tuchtcollege-heeft-het-niet-goed....htm

    Goed initiatief dus Menno !

    Het zou mooi zijn als er een taskforce zou komen. Maar dat louter als eerste stap. Het tuchtrecht is - in de kern- aan een grondige herziening toe. En dat zal niet zonder blijvende druk van buiten af gebeuren. Dat heeft de geschiedenis tot nu toe wel bewezen. Ergo: er lijkt nog een erg lange weg te gaan.

    Symposium over boek Verslagen door het tuchtrecht is op 15 december - in de Rode Hoed

    https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/verslagen-door-het-tucht

  • menno oosterhoff

    psychiater, Thesinge

    Gister "Verslagen door het Tuchtrecht" van Martin Appelo gelezen. Het boek bevestigt me in mijn visie. Er is binnenkort ook een symposium over. Dat

 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.