Verdiende deze arts tucht? Kom nou.
7 reactiesOp tweede kerstdag 2014 wordt er aangebeld bij de heer E., oud-gynaecoloog. Hij is daar enkele weken eerder komen wonen. Voor de deur staat een vrouw, die zegt dat ze hoopt dat hij zo snel mogelijk verhuist. Haar naam wil ze niet geven. Wel zegt ze dat hij moet nadenken over 21 oktober 1981 en dat het een overleden kind betreft. Meer wil ze niet zeggen, ook niet na aandringen.
De heer E. neemt haar verzoek na te denken serieus en vraagt een oud-collega uit te zoeken wat er op de betreffende datum is gebeurd. Via het partusboek achterhaalt deze de naam van de klaagster en door inzage in het dossier komt hij erachter dat zij een spoedsectio heeft ondergaan met fatale afloop voor het kind.
De heer E. schrijft de vrouw daarop een uitermate meelevende brief. U moet hem eigenlijk zelf lezen. Wat mij betreft de mensheid op zijn best. Hij is oprecht begaan met de klaagster en biedt een gesprek aan waar en met wie ze maar wil.
De vrouw dient een klacht tegen hem in bij het tuchtcollege wegens schending van haar privacy.
Het tuchtcollege verklaart de klacht gegrond. Ja, dat leest u goed.
Het tuchtcollege zegt dat het niet gaat om een oordeel of het beter had gekund, maar of het goed genoeg was. Het tuchtcollege vindt de beroepsuitoefening van de heer E. dus onder de maat. Ik vind dat ten hemel schreiend.
Het tuchtrecht is bedoeld om de kwaliteit in de gezondheidszorg op niveau te houden. Onder een juist niveau wordt kennelijk verstaan dat hij zijn schouders had opgehaald en verder was gegaan met het kerstdiner.
In elk geval strookt de opvatting van het tuchtcollege over kwaliteit van zorg niet met mijn idee daarover. Maar ook juridisch snap ik er geen hout van.
De heer E. wordt veroordeeld op basis van artikel 457 van de WGBO. Daarin staat dat er geen inlichtingen over de patiënt worden verstrekt zonder diens toestemming. Maar de heer E. heeft toch geen informatie verstrekt? Hij heeft erom verzocht.
De WGBO regelt de relatie tussen patiënt en hulpverlener. Kennelijk wordt de heer E, vijftien jaar nadat hij gestopt is om als gynaecoloog te werken en er een hem onbekende vrouw aanbelt direct gezien als hulpverlener en de vrouw als patiënt.
Maar vervolgens stelt het college dat hij geen gegevens had mogen opvragen omdat er geen behandelrelatie was. Huh? Maar waarom spreekt het college zich er dan over uit? Het tuchtrecht gaat over de zorg die een beroepsbeoefenaar in die hoedanigheid behoort te betrachten. Het college geeft een oordeel over beroepsmatig handelen. Als ik mijn auto parkeer op een manier die een ex-patiënt niet bevalt, dan heeft het college daar niks mee te maken. Een patiënt kan niet terecht bij de tuchtrechter om genoegdoening te krijgen.
De WGBO stelt dat patiënten ook plichten hebben: de patiënt moet de zorgverlener goed, eerlijk en volledig op de hoogte stellen van zijn problematiek en zoveel mogelijk meewerken. Door alleen een datum te noemen heeft de vrouw hieraan niet voldaan. Wel heeft ze gezegd dat het om een overleden kind gaat en gezegd dat hij daarover moest nadenken. Het college beoordeelt de heer E. als hulpverlener. Dan had hij volgens mij welhaast de plicht het uit te zoeken. Doordat de patiënte onvoldoende informatie gaf was hij wel gedwongen op onderzoek uit te gaan. Ik zie werkelijk niet wat hij fout gedaan heeft.
Bij toeval stuitte ik op deze uitspraak over het tuchtrecht. Uit de reacties blijkt dat men zich ernstige zorgen maakt over de gevolgen van 'onbevredigende uitspraken’. Dat was al in 2000.
Recentelijk werd opnieuw in dit blad gepleit voor een herziening van het tuchtrecht.
Volgens mij leeft de onvrede over de huidige praktijk breed. Niet omdat we tegen tuchtrecht zijn, maar omdat we tegen slecht tuchtrecht zijn. Vindt u ook dat het tuchtrecht aan herziening toe is?
Ik wel, zodat we als er over zestien jaar op tweede kerstdag bij ons wordt aangebeld, zelf de deur open durven te doen.
U kunt hier uw mening geven.
P.S. Enkele cijfers: Van de 8700 huisartsen krijgen jaarlijks 240 een klacht, dus 2,75 procent jaarlijks.
Van de 3500 psychiaters krijgen jaarlijks 200 een klacht, dus 5,7 procent jaarlijks.
Jaarlijks zijn er ongeveer 1600 klachten, waarvan 1000 tegen artsen. Ongeveer 16,5 procent wordt gegrond verklaard, maar de helft daarvan wordt in hoger beroep ongegrond verklaard.
-
Menno Oosterhoff
Menno Oosterhoff is (kinder- en jeugd)psychiater eninitiatiefnemer van www.ocdnet.nl en www.ocdcafe.nl. Hij maakt de podcast ‘God zegene de greep’ over de dwangstoornis. Daarover gaat ook zijn boek ‘Vals alarm´ waarin ook zijn eigen dwangstoornis aan de orde komt. Zijn boek ‘Ik zie anders niks aan je’ gaat over psychische aandoeningen in het algemeen. Tenslotte vindt u een bloemlezing van zijn blogs terug in het boek 'De psychiater en ik', een uitgave van Medisch Contact.
Cornelis Bruijninckx
Chirurg, Rotterdam
Ik probeer mij in te leven in het college van wijze mannen en/of vrouwen die deze uitspraak voor hun rekening hebben genomen. Ik vrees dat zij naar de letter van de wet inzake inzage in medische gegevens juist gehandeld hebben, maar dat is niet genoe...g. Uitspraken moeten vooral naar de geest van de wet gedaan worden. Daarbij spelen motief voor en omstandigheden waaronder de overtreding is begaan, een belangrijke rol. In deze zaak is het duidelijk dat klaagster de overtreding willens en wetens heeft uitgelokt door niet in te gaan op het verzoek van de reeds 15 jaar gepensioneerde gynaecoloog om met hem in gesprek te gaan. Feitelijk deed zij alleen maar haar mededeling om hem weer zo snel mogelijk de buurt uit te jagen waar hij enkele weken daarvoor residentie gekozen had! Dat de gynaecoloog vervolgens wilde weten wat voor verschrikkelijks hij dan wel op zijn geweten zou hebben, is een heel menselijke reactie. Zo’n beschuldiging knaagt aan het geweten van een professional en zou zelfs tot een depressie of een posttraumatisch stresssyndroom kunnen leiden. Logisch dat hij klaarheid wilde. Dan ligt het voor de hand om je eigen dossier in te willen zien om klaarheid te krijgen, en is het logisch dat een ex-collega die dat dossier onder beheer heeft gekregen wil faciliteren. De brief die de gynaecoloog daarop naar klaagster schreef is die van een gentleman hulpverlener van klasse, geheel en al gericht om klaagster te helpen. Hij had dus een eerbaar motief om zo te handelen waarbij hij zich niet bewust was van het feit dat dit volgens de letter der wet niet mocht. Uit de gepubliceerde uitspraak blijkt dat het college, zij het niet zo uitgebreid als ik beschrijf, rekening heeft gehouden met de goede bedoelingen van de gynaecoloog en heeft geen maatregel opgelegd. Dus toch niet zo’n beroerde uitspraak als in deze blog wordt gesuggereerd.
Jan Keppel Hesselink
arts-pijnbehandelaar, Bosch en Duin
Hoe meer ruimte in onze maatschappij is en komt voor postmoderne, tegen-wetenschappelijke visies, en er komt steeds meer ruimte, hoe vaker er klachten zullen komen. Alleen al dat er bijna 6% van alle psychiaters jaarlijks een klacht krijgt is een tek...en dat het klagen een perfide kunst is geworden, aangewakkerd door buren, juristen en voorbijgangers.
Misschien moeten wij ook eens gaan klagen over onze patienten. Via een apparte tuchraad. Klagen is een teken van wantrouwen. En wantrouwen heerst in een grote anonyme maatschappij. De journalisten die steeds schreeuwende koppen scheppen over 'misstanden binnen de geneeskunde', ook daarvoor zou een klachten procedure opgestart dienen te worden. Opdat we allen een groot deel van de dag bezig zijn met klagen over anderen en onszelf verdedigen voor tuchtraden. Naast het administreren schat ik in, blijft er dan nog 10% over voor patiënt-gebonden werk. Dat is veel minder en daarom zal er ook wel daarover veel minder geklaagd worden.
Zo zie ik de oplossing.
Els van Veen
huisarts
Het is een hele mooie blog, Menno, klasse dat je dit aankaart. Ik vind de interactie (mogelijkheid tot stemmen) ook heel goed. 92-93% van artsen wil verandering. Ik ben geschokt door de uitspraak van het tuchtcollege over deze oud-gynaecoloog. Húlde ...juist voor deze collega, hoe diegene menselijk heeft gereageerd. Ik hoop dat tuchtcolleges andere uitspraken gaan doen, meer de menselijke maat meenemen. Deze uitspraak leidt -weer eens- tot een onveilig gevoel; "dit had mij ook kunnen gebeuren, en niemand beschermt mij hiertegen, het tuchtcollege zeker niet". Ik hoop dat de oud-gynaecoloog onze reacties leest; dit had u niet verdiend.
Menno Oosterhoff
psychiater, THESINGE Nederland
@ coll.Karemaker Interessante vraag. Ik denk op het moment dat de behandelrelatie wordt afgesloten. Maar wanneer is dat. Als de DBC wordt gesloten? Maar dat stel je de behandelrelatie gelijk aan een economische relatie en dat is niet altijd het geval....
Je bent wel verplicht om de dossiers 10 jaar te bewaren, maar je mag ze dan dus kennelijk niet inzien.
Wat mij ook onhelder is is wat de reikwijdte is van het tuchtrecht. Blijf je daar tot je dood onder vallen? En wat valt er dan allemaal onder? Ik heb al een jurist van de fedratie gevraagd om een reactie, maar nog niet gekregen.
Karemaker
Psychiater, Den Haag
Wat ik niet begrijp - maar wellicht kan een jurist dat uitleggen - dat ik als schrijver van het dossier van mijn patiënt daar op een gegeven moment geen inzage meer in zou mogen hebben: verjaart het recht op mijn eigen teksten? Auteursrecht verjaart ...toch nooit? Op welk moment verwordt een dossier van arts&patiënt tot iets waartoe alleen de patiënt nog inzage in zou mogen hebben?
Menno Oosterhoff
psychiater, THESINGE Nederland
Die collega, die in het partusschrift gekeken heeft en daarna in het dossier is ook veroordeeld. Eerst door de interne klachtencommissie. Daarna is ook tegen hem een klacht ingediend bij het tuchtcollege, die gegrond is verklaard. Ook zonder maatrege...l voor zover ik kan achterhalen.
G. Theeuwen
Huisarts, Beuningen
Als er al iemand veroordeeld had moeten worden dan is dat de oud collega van de aangeklaagde gynaecoloog die, zonder toestemming van de mevrouw in kwestie, de gegevens geeft aan de gepensioneerde gynaecoloog.
Ik ben het roerend eens met dhr. Oosterh...off dat deze uitspraak niet te rechtvaardigen is. Hulde aan de gynaecoloog hoe hij de zaak opgepakt heeft en die mevrouw serieus heeft genomen. Dat hij nog lang van zijn pensioen mag genieten!