Metabool syndroom zinloos concept
Plaats een reactieOuderen die voldoen aan de criteria voor het metabool syndroom hebben wel een hoger risico op diabetes type 2, maar geen of slechts een matig verhoogd risico op cardiovasculaire aandoeningen. Dat blijkt uit een studie die The Lancet vervroegd online heeft geplaatst.
Deze bevindingen zetten vraagtekens bij het nut van het concept metabool syndroom omdat dit ‘ziektebeeld’ juist een risico op zowel diabetes als op hart- en vaatziekten zou vertegenwoordigen.
De studie van Naveed Sattar (universiteit van Glasgow) moest achterhalen of er bij ouderen een verband is tussen de aanwezigheid van het metabool syndroom en de vijf individuele componenten ervan (overgewicht, hypertensie, afwijkende tryglyceriden, cholesterol en nuchtere plasmaglucosewaarden) en het ontstaan van diabetes type 2 of cardiovasculaire aandoeningen.
Daarvoor gebruikten de onderzoekers gegevens van twee grote prospectieve studies: PROSPER (Prospective Study of Pravastatin in the Elderly at Risk) en BRHS (British Regional Heart Study). Door na te gaan wie van de patiënten in deze studies voldeed aan de criteria en vervolgens te onderzoeken of er een associatie was met het ontstaan van diabetes of cardiovasculaire aandoeningen, konden de onderzoekers nagaan in hoeverre de criteria een voorspellende waarde hebben.
Van 4812 bij aanvang niet-diabetische patiënten die deelnamen aan PROSPER, waren voldoende gegevens beschikbaar: 772 van hen ontwikkelden in de loop van 3,2 jaar een cardiovasculaire aandoening en 287 patiënten kregen diabetes type 2. Het metabool syndroom was niet geassocieerd met een verhoogd risico op cardiovasculaire aandoeningen (hazard ratio: 1,07), maar wel met een verhoogd risico op diabetes (hazard ratio: 4,41).
Analyse van de data uit de BRHS leverde vergelijkbare resultaten op. Er werd een gering verhoogd risico gevonden op cardiovasculaire aandoeningen terwijl het risico op diabetes zeven keer was verhoogd. In beide studies waren de BMI of de buikomvang, verhoogde triglyceridegehalten en afwijkende nuchtere plasmaglucosewaarden niet geassocieerd met hart- en vaatziekten, maar wel met diabetes type 2.
De onderzoekers, onder wie Leidse wetenschappers, concluderen dat bij ouderen de risicofactoren voor het ontstaan van diabetes op veel punten verschillen van de risicofactoren die vasculaire aandoeningen voorspellen. Het bestaan van verschillende patronen van risicofactoren wijst erop dat het niet zinnig is om tegelijkertijd het risico op diabetes en hart- en vaatziekten te bepalen.
Richard Kahn van de American Diabetes Association is het met de onderzoekers eens. Hij stelt dat artsen zich moeten richten op (behandeling van) risicofactoren waarvan de waarde al is vastgesteld. Daarbij is volgens Kahn meer onderzoek nodig naar de oorzaken van het vaak gelijktijdig voorkomen van risicofactoren en de pathogenese van insulineresistentie. TvV
; online publicatie 22 mei
- Er zijn nog geen reacties
