Dronken prematuurtje

Een meisje, geboren na 29 weken met een gewicht van 750 gram, was opgenomen op de neonatale intensivecare-unit. De moeder was gravida 8, para 1, progenituur 0. Direct na de geboorte traden ademhalingsproblemen op die snel weer verdwenen. Alleen hield het meisje af en toe apneu-aanvallen.

Na ruim drie weken trad een klinische verslechtering op met toename van de apneu, een bolle buik en lethargie. Beademing was noodzakelijk. Er werd gedacht aan sepsis, maar de kweken bleven negatief. Vier dagen later was het klinisch beeld geheel hersteld.

In totaal deden zich vijf van dergelijke episodes voor. Steeds viel op dat het kind hypotoon was, apneu-aanvallen had en wat oedemateus was. Er werd een stijging van het gamma-GT gezien tot 1260 U/l, en steeds verdwenen de verschijnselen opvallend snel. Bij herhaling kon geen sepsis of meningitis worden aangetoond. Tijdens de laatste episode was er een ernstige gedilateerde cardiomyopathie. Daarbij was het kind extreem hypotoon en hing de tong uit de mond.

Het ging opvallen dat de verslechteringen steeds in het weekend optraden, vrij snel nadat de ouders op bezoek waren geweest. De combinatie van factoren deed vermoeden dat het om een alcoholintoxicatie ging. Een urinemonster werd genomen: een promillage van 7,25.

Hoewel de anamnese van de ouders opvallend was en zij niet de verwachte verbazing of boosheid toonden toen hen werd verteld dat iemand hun kindje alcohol had gegeven, heeft justitieel onderzoek geen dader opgeleverd. De MRI van de hersenen toonde forse afwijkingen en de neurologische ontwikkeling van het kind is ernstig afwijkend. Ze is opgenomen in een pleeggezin.

Tannette Krediet, neonatoloog

• Meer lezersbijdragen Misdaad in (uw) praktijk