Directe hartkatheterisatie na acute hartstilstand niet altijd beter

Onmiddellijke hartkatheterisatie na succesvolle reanimatie bij patiënten met een acute hartstilstand zonder tekenen van STEMI geeft geen betere overleving dan als de ingreep een paar dagen wordt uitgesteld. Dit blijkt uit een Nederlandse multicentertrial van Jorrit Lemkes (Amsterdam UMC) e.a. die recentelijk in NEJM verscheen.

552 patiënten met een acute hartstilstand zonder tekenen van STEMI op het ecg werden willekeurig verdeeld over twee groepen: de ene groep onderging direct na reanimatie hartkatheterisatie en de andere groep pas na enkele dagen ziekenhuisopname. Primaire uitkomstmaat: overleving na negentig dagen. Na die periode bleek directe hartkatheterisatie geen betere kans op overleving te bieden dan uitgestelde katheterisatie (64,5 versus 67,2%).

Volgens de onderzoekers is een mogelijke verklaring voor het gevonden resultaat dat 60 procent van de patiënten overleed als gevolg van neurologische schade, een complicatie waar hartkatheterisatie geen invloed op heeft. Dit in tegenstelling tot patiënten bij wie een hartstilstand wordt veroorzaakt door een hartinfarct. De kennis uit dit onderzoek geeft artsen een steuntje in de rug bij de keuze tussen direct katheteriseren of snel koelen om zo neurologische schade te beperken.

In een redactioneel commentaar wijst Benjamin Abella, medisch afdelingshoofd Spoedeisende Hulp en verbonden aan de University of Pennsylvania, op een belangrijke beperking van het onderzoek. Aangezien een minderheid (20%) van de geïncludeerde patiënten instabiele atherosclerotische plaques had, zou slechts een fractie van de studiepopulatie überhaupt baat hebben bij (directe) hartkatheterisatie. Volgens hem was de vroeg-invasieve benadering mogelijk wel voordelig geweest als de studiepopulatie uit méér patiënten met vermoedelijk coronairlijden had bestaan.

DOI: 10.1056/NEJMoa1816897