De nichtjes

De nichtjes, Aurora Venturini (vertaling: Lisa Thunnissen), Podium, 207 blz., 22,99 euro.

bestellen

We waren niet gewoon om maar niet te zeggen dat we niet normaal waren.’ Zo introduceert Yuna, hoofdpersoon in de magistrale roman De nichtjes van de Argentijnse schrijfster Aurora Venturini (1922- 2015), haar familie van misbedeelden.

Haar zusje Betina is geestelijk en lichamelijk gehandicapt en incontinent, en rijdt rond in een rolstoel met gat waarin ze haar ontlasting kan laten lopen – ook tijdens maaltijden, tot walging van Yuna. Haar ‘imbeciele’ nichtje Carina heeft zes tenen en uit­­groeisels aan haar handen, haar nichtje Petra is een wraakzuchtige ‘lilliputter’ die werkt als prostituee. Zelf typeert Yuna zich als ‘het zoveelste puzzelstukje van de fenomenaal ontaarde stamboom, die niet eens in de buurt kwam van het zuivere menselijke ras in zijn voltogen vorm’. Ondanks haar leerachterstand en spraakstoornis en dankzij extra begeleiding van een bijna gepensioneerde docent die haar talent koestert, maakt Yuna de kunstacademie af en groeit ze uit tot een gevierd schilderes. Dat die docent later als huisvriend van de familie de zwakzinnige Betina bezwangert, levert een aantal ongemakkelijke doch verpletterende passages op.

De nichtjes is een rauw boek, geschreven in een intense stijl. Yuna ‘praat’ heel associatief en gebruikt weinig interpunctie omdat ze die vermoeiend vindt. Regelmatig staat er bij een moeilijk woord tussen haakjes “woordenboek”, omdat ze de betekenis heeft moeten opzoeken. Desalniettemin heeft dit razend knap vertaalde boek een enorm tempo en bevat het meerdere juweeltjes van zinnen: ‘Een diepe melancholie sloop in mijn schilderijen en verhoogde hun waarde want wanneer mensen hun eigen pijn weerspiegeld zien kunnen ze iets van troost voelen.’