Alledaagse waanzin
Hoeksteen van de waanzin
Plaats een reactie
Alledaagse waanzin, Lisa Appignanesi, De Bezige Bij, 285 blz., 22,99 euro.
Met de woorden ‘Dit is geen romantisch verhaal’ begint Lisa Appignanesi het vierde hoofdstuk van Alledaagse waanzin. Dat is zacht uitgedrukt. Vlak voor de dood van haar ontrouwe echtgenoot ziet zij ‘een waterval aan diarree – met er middenin een doorweekte pyjamabroek’. Hij commandeert haar dat ze deze moet wassen, want ‘dat is het enige waarvoor je deugt’.
De ondertitel luidt ‘Over rouw, woede, verlies en liefde’, maar de rode lijn wordt gevormd door boosheid, ‘al eeuwenlang de hoeksteen van de waanzin’. Daarover lucht de schrijfster haar hart. Vier generaties gaat het mis: moeder verloor haar liefde voor haar vader, broerlief probeerde zijn pasgeboren zusje te laten stikken, en de kleinkinderen vliegen elkaar voortdurend in de haren. Het boek eindigt met een weinig overtuigend happy end, waar ze zegt dat haar ‘woede jegens hem tot bedaren is gekomen’ en ‘hij weer mijn vriend (is) geworden’.
Op de achterkant van het boek staat dat Appignanesi ‘subtiel, genereus, met humeur en oog voor detail’ schrijft. Helaas lijkt eerder het tegendeel het geval. Maar verwacht je anders van iemand die zichzelf omschrijft als ‘de ultieme positivo’, maar overkomt als narcistisch, heel diep is gekrenkt en overloopt van woede? Distantie ontbreekt, menige metafoor slaat de plank mis, het showen van haar belezenheid irriteert en tot overmaat van ramp hapert vaak de vertaling.
- Er zijn nog geen reacties
