Een pijnlijke knie zegt ‘klik’
2 reacties
Een 20-jarige vrouw kwam naar de Spoedeisende Hulp nadat ze van haar paard was gevallen. Ze was op haar linkerbeen geland, waarbij dit was verdraaid. Bij lichamelijk onderzoek zagen we een op een plank gespalkt onderbeen in exorotatie. Op röntgenfoto’s (foto 1) zagen we geen fracturen en ze kon haar knie volledig flecteren. Wel had ze pijn aan de laterale zijde van haar knie en was het fibulakopje prominenter zichtbaar dan bij haar niet-aangedane been.
Toen we de röntgenfoto’s opnieuw bekeken, viel een afwijkende stand van het fibulakopje op (foto 2). We vroegen vergelijkende röntgenfoto’s aan van het niet-aangedane been. Bij het maken van deze röntgenfoto’s voelde de vrouw een klik in haar knie, waarna de pijn en prominente configuratie van de fibulakop verdwenen. Een controlefoto (foto 3) liet een normale stand van het fibulakopje zien. Op basis hiervan werd de diagnose proximale tibiofibulaire luxatie gesteld. De vrouw kreeg een spalk en is niet meer verschenen voor controle.
Een geïsoleerde proximale tibiofibulaire luxatie is zeldzaam. Deze kan gemakkelijk over het hoofd worden gezien en kan chronische knieklachten veroorzaken. De diagnose moet worden overwogen bij patiënten met laterale kniepijn en moeite met belasten van het been. Bij lichamelijk onderzoek is volledige flexie van de knie mogelijk en is er vaak weinig zwelling. Er kan sprake zijn van drukpijn en een prominent fibulakopje. Conventionele röntgenfoto’s zijn niet altijd voldoende voor het stellen van de diagnose. Een CT- of MRI-scan kan dan duidelijkheid geven. Behandeling omvat gesloten repositie met lichte flexie van de knie en lichte exorotatie van de enkel, terwijl druk wordt uitgeoefend op het fibulakopje. De optimale nazorg is nog niet eenduidig vastgesteld.
Al met al is een proximale fibulaire luxatie een zeldzame diagnose die vaak over het hoofd wordt gezien of verkeerd wordt gediagnosticeerd. Het is belangrijk om deze diagnose te overwegen bij patiënten met laterale kniepijn en beperkte belastbaarheid van het been.
Alternatieve diagnoses: meniscusletsel of contusie knie.
auteurs
M. Nijman, anios SEH, Isala, Zwolle
Martine Zwols, SEH-arts, Isala, Zwolle
Femke Schut, aios radiologie, Isala, Zwolle
Leo Kluijtmans, radioloog, Isala, Zwolle
contact
m.nijman@isala.nl
cc: redactie@medischcontact.nl
Literatuur
Ellis, C. (2003). A case of isolated proximal tibiofibular joint dislocation while snowboarding. Emergency Medicine Journal, 20(6), 563–564. https://doi.org/10.1136/emj.20.6.563
Goldstein, Y. (2011). Dislocation of the proximal tibiofibular joint: a rare sports-related injury. Israel Medical Association Journal: IMAJ, Vol 13
Nieuwe Weme, R.A., Somford, M.P., & Schepers, T. (2014). Proximal tibiofibular dislocation: a case report and review of literature. Strategies in Trauma and Limb Reconstruction, 9(3), 185-189. https://doi.org/10.1007/s11751-014-0209-8
K.J. Bongers
traumachirurg niet praktiserend, Zwolle
De luxatie van het fibulakopje wordt in het MC nr 45 goed beschreven. Graag zou ik als aanvulling hebben gezien dat deze luxatie de oorzaak kan zijn van een uitval van de nervus peroneus met verminderde sensibiliteit of in het ergste geval een klapvo...et. Neurologisch onderzoek moet dan ook volgens mijn menig bij verdenking op deze diagnose worden verricht en vastgelegd. Vooral wanneer er een spalk is aangelegd. Want ook door een niet goed aangelegde spalk kan er een uitval van de peroneus plaats vinden.
K.J.Bongers traumachirurg niet praktiserend.
S.J.F. Gerbrandy
Oogarts, Amsterdam
Het heeft wel wat weg van een fibulaluxatie. Soort twin tower beeld op de foto